The Tower - Vienna Teng

The one who survives by making the lives

Of others worthwhile

She’s coming apart right before my eyes

The one who depends on the services she renders

To those who come knocking

She’s seen too clearly what she can’t be

What understanding defies

She says, «I need not to need

Or else a love with intuition

Someone who reaches out to my weakness

And won’t let go

I need not to need

I’ve always been the tower

But now I feel like I’m the flower

Trying to bloom in snow»

She turns off the light, anticipating night

Falling tenderly around her

And watches the dusk

The words won’t come

She carries the act so convincingly

The fact is sometimes she believes it

That she can be happy the way things are

Be happy with the things she’s done

And yet, I need not to need

Or else a love with intuition

Someone who reaches out to my weakness

And won’t let go

I need not to need

I’ve always been the tower

But now I feel like I’m the flower

Trying to bloom in snow

Reach out, hold back

Where is safety?

Reach out, and hold back

Where is the one who can save me?

Where is the one, the one?

I need not to need

Or else a love with intuition

Someone who reaches out to my weakness

And won’t let go

I need not to need

I’ve always been the tower

But now I feel like I’m the flower

Trying to bloom in snow

I feel like I’m the flower

Trying to bloom in snow

The danger and the power

The friend and the foe

Degene die overleeft door het leven te maken

Van anderen de moeite waard

Ze valt uit elkaar vlak voor mijn ogen

Degene die afhankelijk is van de diensten die ze levert

Aan degenen die komen aankloppen

Ze heeft te duidelijk gezien wat ze niet kan zijn

Wat begrip tart?

Ze zegt: "Ik hoef niet nodig te hebben"

Of een liefde met intuïtie

Iemand die uitreikt naar mijn zwakte

En laat niet meer los

ik hoef niet nodig te hebben

Ik ben altijd de toren geweest

Maar nu heb ik het gevoel dat ik de bloem ben

Proberen te bloeien in de sneeuw»

Ze doet het licht uit, anticiperend op de nacht

Teder om haar heen vallen

En kijkt naar de schemering

De woorden zullen niet komen

Ze draagt ​​de act zo overtuigend

Het feit is dat ze het soms gelooft

Dat ze gelukkig kan zijn zoals de dingen zijn

Wees blij met de dingen die ze heeft gedaan

En toch hoef ik het niet nodig te hebben

Of een liefde met intuïtie

Iemand die uitreikt naar mijn zwakte

En laat niet meer los

ik hoef niet nodig te hebben

Ik ben altijd de toren geweest

Maar nu heb ik het gevoel dat ik de bloem ben

Proberen te bloeien in de sneeuw

Reik uit, houd tegen

Waar is de veiligheid?

Reik uit en houd tegen

Waar is degene die me kan redden?

Waar is die ene?

ik hoef niet nodig te hebben

Of een liefde met intuïtie

Iemand die uitreikt naar mijn zwakte

En laat niet meer los

ik hoef niet nodig te hebben

Ik ben altijd de toren geweest

Maar nu heb ik het gevoel dat ik de bloem ben

Proberen te bloeien in de sneeuw

Ik voel me alsof ik de bloem ben

Proberen te bloeien in de sneeuw

Het gevaar en de kracht

De vriend en de vijand