Blue Caravan - Vienna Teng

Blue, blue caravan

Winding down to the valley of lights

My true love is a man

Who would hold me for ten thousand nights

In the wild, wild, wailing of wind

He’s a house 'neath the soft yellow moon

So blue, blue caravan

Won’t you carry me down to him soon?

Blue, blue caravan

Won’t you drive away all of these tears

For my true love is a man

That I haven’t seen in years

He said, «Go where you have to

For I belong to you until my dying day.»

So like a fool, blue caravan

I believed him, and I walked away

Oh my blue, blue caravan

The highway is my great wall

For my true love is a man

Who never existed at all

Oh, he was a beautiful fiction

I invented to keep out the cold

But now my blue, blue caravan

I can feel my heart growing old

Oh, my blue, blue caravan

I can feel my heart growing old

Blauwe, blauwe caravan

Afdalen naar de lichtvallei

Mijn ware liefde is een man

Wie zou me tienduizend nachten vasthouden?

In het wild, wild, gejammer van de wind

Hij is een huis 'onder de zachtgele maan'

Dus blauwe, blauwe caravan

Wil je me niet snel naar hem toe dragen?

Blauwe, blauwe caravan

Wil je niet al deze tranen wegjagen?

Want mijn ware liefde is een man

Die ik in jaren niet heb gezien

Hij zei: "Ga waar je heen moet"

Want ik behoor tot u tot mijn sterfdag.»

Dus als een dwaas, blauwe caravan

Ik geloofde hem, en ik liep weg

Oh mijn blauwe, blauwe caravan

De snelweg is mijn grote muur

Want mijn ware liefde is een man

Die helemaal nooit heeft bestaan

Oh, hij was een mooie fictie

Ik heb uitgevonden om de kou buiten te houden

Maar nu mijn blauwe, blauwe caravan

Ik voel mijn hart oud worden

Oh, mijn blauwe, blauwe caravan

Ik voel mijn hart oud worden