Say Uncle - Vienna Teng

Everyone agrees it came too soon

It was only meant to be an intersection

You kept fear of death in a a back pocket of your jeans

In the palm of your hand affection

It came like a sudden gust of wind

Leaving them, bewildered, to ask how

I recall last time we met you said we’d meet again

The irony is only bitter now

These days everyone cries, «say uncle»

They want to touch your spirit lest it die

For this your sons and widow gather with us at the table

To form a healing circle for our new demise

These days everyone cries, «say uncle»

I retrieve the memories quickly as I can

Add them to the portrait we all draw in our minds

Your body gone, we shall keep the man

I close my eyes and hope they do not fade

These remnants of a voice and of a smile

Images of landscape cloaked in forest green

Like your life unfolding mile by mile

A fierce embrace, a word of thanks

A cheerful whistle and hours in a van

Somehow these pieces must bring back the man you were

Though the ocean claims your ashes on the sand

These days everyone cries, «say uncle»

They want to touch your spirit lest it die

For this your sons and widow gather with us at the table

To form a healing circle for our new demise

These days everyone cries, «say uncle»

I retrieve the memories quickly as I can

Add them to the portrait we all draw in our minds

Your body gone, we shall keep the man

Iedereen is het erover eens dat het te vroeg kwam

Het was alleen bedoeld als een kruispunt

Je hield de doodsangst in een achterzak van je spijkerbroek

In de palm van je hand genegenheid

Het kwam als een plotselinge windvlaag

Ze achterlatend, verbijsterd, om te vragen hoe?

Ik herinner me de laatste keer dat we elkaar ontmoetten, zei dat we elkaar weer zouden ontmoeten

De ironie is nu alleen maar bitter

Tegenwoordig huilt iedereen, "zeg oom"

Ze willen je geest aanraken, anders sterft hij

Hiervoor komen uw zonen en weduwe met ons samen aan tafel

Om een ​​helende cirkel te vormen voor onze nieuwe ondergang

Tegenwoordig huilt iedereen, "zeg oom"

Ik haal de herinneringen zo snel mogelijk op

Voeg ze toe aan het portret dat we allemaal in gedachten tekenen

Je lichaam weg, we zullen de man houden

Ik sluit mijn ogen en hoop dat ze niet vervagen

Deze overblijfselen van een stem en een glimlach

Afbeeldingen van landschap gehuld in bosgroen

Zoals je leven zich kilometer voor kilometer ontvouwt

Een hevige omhelzing, een woord van dank

Een vrolijk fluitje en uren in een busje

Op de een of andere manier moeten deze stukken de man terugbrengen die je was

Hoewel de oceaan je as op het zand opeist

Tegenwoordig huilt iedereen, "zeg oom"

Ze willen je geest aanraken, anders sterft hij

Hiervoor komen uw zonen en weduwe met ons samen aan tafel

Om een ​​helende cirkel te vormen voor onze nieuwe ondergang

Tegenwoordig huilt iedereen, "zeg oom"

Ik haal de herinneringen zo snel mogelijk op

Voeg ze toe aan het portret dat we allemaal in gedachten tekenen

Je lichaam weg, we zullen de man houden