Eric's Song - Vienna Teng

Strange how you know inside me

I measure the time and I stand amazed

Strange how I know inside you

My hand is outstretched toward the damp of the haze

And of course I forgive

I’ve seen how you live

Like a phoenix you rise from the ashes

You pick up the pieces

And the ghosts in the attic

They never quite leave

And of course I forgive

You’ve seen how I live

I’ve got darkness and fears to appease

My voices and analogies

Ambitions like ribbons

Worn bright on my sleeve

Strange how we know each other

Strange how I fit into you

There’s a distance erased with the greatest of ease

Strange how you fit into me

A gentle warmth filling the deepest of needs

And with each passing day

The stories we say

Draw us tighter into our addiction

Confirm our conviction

That some kind of miracle

Passed on our heads

And how I am sure

Like never before

Of my reasons for defying reason

Embracing the seasons

We dance through the colors

Both followed and led

Strange how we fit each other

Strange how certain the journey

Time unfolds the petals for our eyes to see

Strange how this journey’s hurting

In ways we accept as part of fate’s decree

So we just hold on fast

Acknowledge the past

As lessons exquisitely crafted

Painstakingly drafted

To carve us as instruments

That play the music of life

For we don’t realize

Our faith in the prize

Unless it’s been somehow elusive

How swiftly we choose it

The sacred simplicity

Of you at my side

Vreemd hoe je binnen in mij weet

Ik meet de tijd en ik sta versteld

Vreemd hoe ik je innerlijk weet

Mijn hand is uitgestrekt naar het vocht van de nevel

En natuurlijk vergeef ik

Ik heb gezien hoe je leeft

Als een feniks herrijst je uit de as

Jij raapt de stukjes op

En de geesten op zolder

Ze gaan nooit helemaal weg

En natuurlijk vergeef ik

Je hebt gezien hoe ik leef

Ik heb duisternis en angsten om te sussen

Mijn stemmen en analogieën

Ambities als linten

Helder gedragen op mijn mouw

Vreemd hoe we elkaar kennen

Vreemd hoe ik in je pas

Er is een afstand gewist met het grootste gemak

Vreemd hoe je in me past

Een zachte warmte die de diepste behoeften vervult

En met elke dag die voorbijgaat

De verhalen die we zeggen

Trek ons ​​strakker in onze verslaving

Bevestig onze overtuiging

Dat een soort van wonder

Op ons hoofd doorgegeven

En hoe weet ik het zeker

Zoals nooit tevoren

Van mijn redenen om een ​​reden te trotseren

Omarm de seizoenen

We dansen door de kleuren

Beiden volgden en leidden

Vreemd hoe we bij elkaar passen

Vreemd hoe zeker de reis

De tijd ontvouwt de bloemblaadjes zodat onze ogen kunnen zien

Vreemd hoe deze reis pijn doet

Op manieren die we accepteren als onderdeel van het besluit van het lot

Dus we houden gewoon vol

Erken het verleden

Als lessen prachtig gemaakt

Zorgvuldig opgesteld

Om ons te snijden als instrumenten

Die de muziek van het leven spelen

Want we realiseren ons niet

Ons vertrouwen in de prijs

Tenzij het op de een of andere manier ongrijpbaar is geweest

Hoe snel we het kiezen

De heilige eenvoud

Van jou aan mijn zijde