Homecoming (Walter's Song) - Vienna Teng

It’s desert ice outside, but this diner has thawed my ears

Hot coffee in a clean white mug and a smile when the waitress hears

That I was born in North Carolina

Not an hour from her home town

And we used to play the same pizza parlor pinball

And there’s a glance in time suspended as I wonder how it is

We’ve been swept up just by circumstance to where the coyote lives

Where my days are strips of highway

And she’s wiping tables down

Holding on and still waiting for that windfall

But I’ve come home

Even though I’ve never had so far to go

I’ve come home

I pay the check and leave the change from a crumpled ten-dollar bill

Head across the street where VACANCY is burning in neon still

Well, the night eats up my body heat

And there’s no sign of another

And I find myself slipping down into that black

But things are good, I’ve got a lot of followers of my faith

I’ve got a whole congregation living in my head these days

And I’m preaching from the pulpit

To cries of, «Amen brother»

Closing my eyes to feel the warmth come back

And I’ve come home

Even though I swear I’ve never been so alone

I’ve come home

I just want to be living as I’m dying

Just like everybody here

Just want to know my little flicker of time is worthwhile

And I don’t know where I’m driving to

But I know I’m getting old

And there’s a blessing in every moment, every mile

Thin white terry, bars of soap and a couple little plastic cups

Old Gideon’s Bible in the nightstand drawer saying, «Go on, open up»

Well, I’ll kneel down on the carpet here

Though I never was sure of God

Think tonight I’ll give him the benefit of the doubt

I switch off the lights and imagine that waitress outlined in the bed

Her hair falling all around me

I smile and shake my head

Well we all write our own endings

And we all have our own scars

But tonight I think I see what it’s all about

Because I’ve come home

I’ve come home

Het is woestijnijs buiten, maar dit restaurant heeft mijn oren ontdooid

Hete koffie in een schone witte mok en een glimlach als de serveerster het hoort

Dat ik geboren ben in North Carolina

Geen uur van haar geboorteplaats

En we speelden dezelfde flipperkast in de pizzeria

En er is een blik in de tijd opgeschort omdat ik me afvraag hoe het is

We zijn gewoon door de omstandigheden meegesleurd naar waar de coyote leeft

Waar mijn dagen stroken snelweg zijn

En ze veegt tafels af

Vasthouden en nog steeds wachten op die meevaller

Maar ik ben thuisgekomen

Ook al heb ik nog nooit zo ver te gaan

ik ben thuisgekomen

Ik betaal de cheque en laat het wisselgeld achter van een verfrommeld biljet van tien dollar

Steek de straat over waar VACATURE nog steeds in neonlicht staat

Nou, de nacht vreet mijn lichaamswarmte op

En er is geen teken van een ander

En ik merk dat ik in dat zwart wegglijd

Maar het gaat goed, ik heb veel aanhangers van mijn geloof

Ik heb tegenwoordig een hele gemeente in mijn hoofd

En ik predik vanaf de preekstoel

Om te roepen: "Amen broeder"

Mijn ogen sluiten om de warmte terug te voelen komen

En ik ben thuisgekomen

Ook al zweer ik dat ik nog nooit zo alleen ben geweest

ik ben thuisgekomen

Ik wil gewoon leven zoals ik sterf

Net als iedereen hier

Ik wil gewoon weten dat mijn kleine flikkering van de tijd de moeite waard is

En ik weet niet waar ik naartoe rijd

Maar ik weet dat ik oud word

En er is een zegen in elk moment, elke mijl

Dunne witte badstof, stukjes zeep en een paar kleine plastic bekertjes

Oude Gideon's Bijbel in de la van het nachtkastje met de tekst: "Ga door, doe open"

Nou, ik kniel hier op het tapijt

Hoewel ik nooit zeker was van God

Denk dat ik hem vanavond het voordeel van de twijfel geef

Ik doe het licht uit en stel me die serveerster voor in het bed

Haar haar valt overal om me heen

Ik glimlach en schud mijn hoofd

Nou, we schrijven allemaal onze eigen eindes

En we hebben allemaal onze eigen littekens

Maar vanavond denk ik dat ik zie waar het allemaal om draait

Omdat ik thuis ben gekomen

ik ben thuisgekomen