No Soy Quien - Victor Manuelle

Fue, casi un sueño fue

Algo que perdí

Cuando desperte, un mundo tan feliz

Que yo imagine, porque la verdad era mentira

Que tu jamás te entregarías

Casi te alcanze

Casi te abraze

Casi pude amarte pero te solté

Nadie puede decir este

Aire es mío ni encontrar una gota

Ni ahogar un río

Fue imposible bajarte de las nubes

Trate pero no puede jamás

Fui tan solo una estrella en tu infinito cielo

Pues tus alas no saben detener el vuelo

No soy quien para pedirte eternidad

No soy quien para medir tu libertad…

¿Que?

dime ahora ¿que?

Si me enamore del capricho aquel

Con alma y cuerpo de mujer

Nunca sospeche

Que los besos tiene doble filo

Cuando el lazo es solo un hilo

Pierdo la razón, pierdo la ilusión

Pierdo la esperanza de atrapar tu amor

Nadie puede decir este

Aire es mío ni encontrar una gota

Ni ahogar un río

Fue imposible bajarte de las nubes

Trate pero no puede jamás

Fui tan solo una estrella en tu infinito cielo

Pues tus alas no saben detener el vuelo

No soy quien para pedirte eternidad

No soy quien para medir tu libertad…

Aunque el corazón nos encadena

Y me cuesta tanto aceptar

Que no vas a cambiar…

Fui tan solo una estrella en tu infinito cielo

Pues tus alas no saben detener el vuelo

No soy quien para pedirte eternidad

No soy quien para medir tu libertad…

Het was, het was bijna een droom

iets dat ik ben kwijtgeraakt

Toen ik wakker werd, zo'n gelukkige wereld

Dat ik me verbeeldde, omdat de waarheid een leugen was

Die je jezelf nooit zou geven

Ik had je bijna ingehaald

Ik knuffelde je bijna

Ik zou bijna van je kunnen houden, maar ik liet je gaan

niemand kan dit zeggen

Lucht is van mij en vind geen druppel

Noch een rivier verdrinken

Het was onmogelijk om je uit de wolken te krijgen

Probeer maar kan nooit

Ik was gewoon een ster aan je oneindige hemel

Nou, je vleugels weten niet hoe ze de vlucht moeten stoppen

Ik ben niet degene die je om de eeuwigheid vraagt

Ik ben niet degene die je vrijheid meet...

Wat?

vertel me wat nu?

Als ik verliefd zou worden op die gril

Met de ziel en het lichaam van een vrouw

nooit vermoeden

Dat kussen een dubbele rand heeft

Wanneer de lasso slechts een draad is

Ik verlies mijn verstand, ik verlies mijn illusie

Ik verlies de hoop om je liefde te vangen

niemand kan dit zeggen

Lucht is van mij en vind geen druppel

Noch een rivier verdrinken

Het was onmogelijk om je uit de wolken te krijgen

Probeer maar kan nooit

Ik was gewoon een ster aan je oneindige hemel

Nou, je vleugels weten niet hoe ze de vlucht moeten stoppen

Ik ben niet degene die je om de eeuwigheid vraagt

Ik ben niet degene die je vrijheid meet...

Hoewel het hart ons ketent

En het is zo moeilijk voor mij om te accepteren

Wat ga je niet veranderen...

Ik was gewoon een ster aan je oneindige hemel

Nou, je vleugels weten niet hoe ze de vlucht moeten stoppen

Ik ben niet degene die je om de eeuwigheid vraagt

Ik ben niet degene die je vrijheid meet...