Sé Que Estás Ahí - Victor Manuelle

Se empeñan en decir, que me olvidaste

Que todo lo vivido, lo borraste

Que no recuerdas cuando y donde

Si me mencionan, no respondes

Soy un rostro sin nombre para ti

Me dicen que no insista en nuestra historia

Que ya no queda nada, en tu memoria

Por que se empeñan en decirme

Que tu pasado ya no existe, no voy a resignarme

A que sea así

En algún lugar deben de existir

Todos los recuerdos que te hacían feliz

Ese primer día en que te conocí

La casa, los niños y nuestro jardín

En algún lugar, vivirán en ti

Todos los secretos que te compartí

Que no se te olvida, que te prometí

Que estaría contigo, hasta llegar el fin

Digan lo que digan, se que estas ahí

Me dicen que acabo, que no hay remedio

Que vives en un mundo de silencio

Que a donde vas, no puedo irme

Pronto tendré que despedirme

No quiero resignarme, a que sea así

En algún lugar deben de existir

Todos los recuerdos que te hacían feliz

Ese primer día en que te conocí

La casa, los niños y nuestro jardín

En algún lugar, vivirán en ti

Todos los secretos que te compartí

Que no se te olvida, que te prometí

Que estaría contigo, hasta llegar el fin

Digan lo que digan, se que estas ahí

Digan lo que digan

Se que estas ahí…

Ze staan ​​erop te zeggen dat je me bent vergeten

Dat alles leefde, jij hebt het gewist

Dat je niet meer weet wanneer en waar

Als ze mij noemen, antwoord je niet

Ik ben een naamloos gezicht voor jou

Ze zeggen me dat ik niet op ons verhaal moet staan

Dat er niets meer over is, in jouw herinnering

Waarom staan ​​ze erop om het me te vertellen?

Dat je verleden niet meer bestaat, ik zal mezelf niet neerleggen

laat het zo zijn

Ergens moeten ze bestaan

Alle herinneringen waar je blij van werd

Die eerste dag dat ik je ontmoette

Het huis, de kinderen en onze tuin

Ergens zullen ze in jou leven

Alle geheimen die ik met je heb gedeeld

Dat vergeet je niet, dat heb ik je beloofd

Dat ik bij je zou zijn, tot het einde

Zeg wat ze zeggen, ik weet dat je er bent

Ze vertellen me dat het voorbij is, dat er geen remedie is

Dat je in een wereld van stilte leeft

Dat waar je heen gaat, ik kan niet gaan

Binnenkort moet ik afscheid nemen

Ik wil me er niet bij neerleggen dat het zo is

Ergens moeten ze bestaan

Alle herinneringen waar je blij van werd

Die eerste dag dat ik je ontmoette

Het huis, de kinderen en onze tuin

Ergens zullen ze in jou leven

Alle geheimen die ik met je heb gedeeld

Dat vergeet je niet, dat heb ik je beloofd

Dat ik bij je zou zijn, tot het einde

Zeg wat ze zeggen, ik weet dat je er bent

Wat ze ook zeggen

Ik weet dat je daar bent…