Мальчик с одуванчиками - ВИА «Синяя птица»

В детстве одуванчики казались мне упавшими с неба звёздами.

Я собирал их и раздавал прохожим, чтобы у каждого была своя звезда…

Возьмите мои одуванчики,

Возьмите и не отворачивайтесь,

Они словно звёзды в моём кулачке,

Смотрите, как мало осталось в пучке.

Возьмите мои одуванчики,

Возьмите и не отворачивайтесь,

Они словно звёзды в моём кулачке,

Смотрите, как мало осталось в пучке.

Они притаились на сонной поляне,

Куда даже ветер не часто заглянет.

Как звёзды дрожат на серебряных ножках.

Возьмите, прошу вас, хотя бы немножко.

Возьмите мои одуванчики,

Возьмите и не отворачивайтесь,

Они словно звёзды в моём кулачке,

Смотрите, как мало осталось в пучке.

Возьмите мои одуванчики,

Возьмите и не отворачивайтесь,

Они словно звёзды в моём кулачке,

Смотрите, как мало осталось в пучке.

А ночью, прошу вас, взгляните в окно,

На улице страшно, пустынно, темно…

Лишь ваш одуванчик, как звёздочка светит,

Возьмите, а то вдруг поднимется ветер.

Возьмите мои одуванчики,

Возьмите и не отворачивайтесь,

Они словно звёзды в моём кулачке,

Смотрите, как мало осталось в пучке.

Возьмите мои одуванчики,

Возьмите и не отворачивайтесь,

Они словно звёзды в моём кулачке,

Смотрите, как мало осталось в пучке.

Als kind leken paardenbloemen op sterren die uit de lucht vielen.

Ik verzamelde ze en deelde ze uit aan voorbijgangers zodat iedereen zijn eigen ster zou hebben...

Neem mijn paardebloemen

Neem het en keer niet weg

Ze zijn als sterren in mijn vuist

Kijk hoe weinig er nog in de bundel zit.

Neem mijn paardebloemen

Neem het en keer niet weg

Ze zijn als sterren in mijn vuist

Kijk hoe weinig er nog in de bundel zit.

Ze verstopten zich op een slaperige open plek,

Waar zelfs de wind niet vaak kijkt.

Hoe de sterren trillen op zilveren poten.

Neem, alstublieft, op zijn minst een beetje.

Neem mijn paardebloemen

Neem het en keer niet weg

Ze zijn als sterren in mijn vuist

Kijk hoe weinig er nog in de bundel zit.

Neem mijn paardebloemen

Neem het en keer niet weg

Ze zijn als sterren in mijn vuist

Kijk hoe weinig er nog in de bundel zit.

En 's nachts vraag ik je, kijk uit het raam,

Het is eng, verlaten, donker buiten...

Alleen jouw paardenbloem straalt als een ster,

Pak het aan, anders komt de wind ineens op.

Neem mijn paardebloemen

Neem het en keer niet weg

Ze zijn als sterren in mijn vuist

Kijk hoe weinig er nog in de bundel zit.

Neem mijn paardebloemen

Neem het en keer niet weg

Ze zijn als sterren in mijn vuist

Kijk hoe weinig er nog in de bundel zit.