JEŚLI KOCHASZ - Verba

Zapach twój, ślady słów, to wszystko

Uśmiech na filmie, w sercu już prysnął

Ty widzisz deszcz, gdy płynie tyle łez

Bez ciebie zimno, w telewizorze śnieg

Siedzę sam, wokół cisza

W filiżance kawy szukam kolorów życia

Które odeszły tak szybko jak ty

A ja myślałem, że nie zrobisz tego mi

Tyle zwątpień, mój świat się zgubił

Odbicie w lustrze nic mi nie mówi

Pomóż mi, by było tak jak dawniej

Tak cudownie, chociaż zwyczajnie

Dlaczego ja?

Wszystkiego mało

Kocham ciebie, bo serce tak chciało

Tak trudno oddychać, gdy jesteś obojętna

I stać spokojnie, gdy chcesz być już przeciętna

Jeśli kochasz kogoś kto, nagle zrywa z tobą

Co, teraz zrobić masz?

Gdy miłość w sercu tylko rani

Nie chcesz wierzyć w koniec nie, chcesz zapomnieć słowa te

Które bolą, lecz, gdy kochasz pragniesz to naprawić

Zimna matematyka uczuć, zawsze sinus

Na drugą stronę przejdziesz i zostaje minus

A wtedy zimne noce, na dwa podzieleni

Wiedziony stromą ścieżką wspomnień i kamieni

Wtedy najmocniej kochasz, bo widzisz, co straciłeś

Chcesz to odkręcić, chociaż ty nie zawiniłeś

I starasz się zrozumieć, czemu tak się stało

Jak to zapomnieć żeby więcej nie bolało?

Chcesz porozmawiać, ale masz tylko monolog

Zrozumieć tego nie pomoże ci psycholog

Wspomnienia gryzą, wszystko przeszłość przypomina

I pytasz, czy tak można nagle zapominać

Mówią, czas leczy, ale ile to ma trwać?

Bo wciąż zatrzymuję się, gdy próbujesz spać

A wtedy wracasz znów, pamięcią do tych zdarzeń

Kiedy uwierzyłeś w to, że będziecie zawsze razem

Jeśli kochasz kogoś kto, nagle zrywa z tobą

Co, teraz zrobić masz?

Gdy miłość w sercu tylko rani

Nie chcesz wierzyć w koniec nie, chcesz zapomnieć słowa te

Które bolą, lecz, gdy kochasz pragniesz to naprawić

Je geur, sporen van woorden, dat is alles

De glimlach in de film flikkerde al in het hart

Je ziet de regen terwijl er zoveel tranen stromen

Het is koud zonder jou, sneeuw op de TV

Ik zit alleen, er is stilte rondom

In een kopje koffie zoek ik naar de kleuren van het leven

Dat ging net zo snel weg als jij

En ik dacht dat je me dit niet zou aandoen

Zoveel twijfels, mijn wereld is verloren

De weerspiegeling in de spiegel zegt me niets

Help me het te houden zoals het was

Zo geweldig, hoewel gewoon

Waarom ik?

Weinig van alles

Ik hou van je omdat mijn hart dat wilde

Het is zo moeilijk om te ademen als je onverschillig bent

En sta stil als je gemiddeld wilt zijn

Als je van iemand houdt die het plotseling met je uitmaakt

Wat, moet je nu doen?

Wanneer liefde in het hart alleen maar pijn doet

Je wilt uiteindelijk niet geloven, je wilt die woorden niet vergeten

Wat pijn deed, maar als je liefhebt, wil je het repareren

De koude wiskunde van gevoelens, altijd sinus

Je gaat naar de andere kant en er is een minpuntje

En dan koude nachten, in tweeën gedeeld

Geleid door een steil pad van herinneringen en stenen

Dan heb je het meest lief omdat je ziet wat je hebt verloren

U wilt het ongedaan maken, hoewel u geen schuld heeft

En je probeert te begrijpen waarom het gebeurde

Hoe kun je het vergeten zodat het geen pijn meer doet?

Je wilt praten, maar je hebt alleen een monoloog

Een psycholoog zal je niet helpen om dit te begrijpen

Herinneringen bijten, alles in het verleden is zo

En je vraagt ​​of dit ineens vergeten kan worden

Ze zeggen dat de tijd heelt, maar hoe lang duurt het?

Want ik blijf stoppen als je probeert te slapen

En dan kom je weer terug met de herinnering aan deze gebeurtenissen

Toen je geloofde dat je altijd samen zou zijn

Als je van iemand houdt die het plotseling met je uitmaakt

Wat, moet je nu doen?

Wanneer liefde in het hart alleen maar pijn doet

Je wilt uiteindelijk niet geloven, je wilt die woorden niet vergeten

Wat pijn deed, maar als je liefhebt, wil je het repareren