Jak tytani - Verba

Szczęśliwie zakochani, niezniszczalni jak Tytani

Młodzi Bogowie z wielkimi planami

Budowali swoje piękne życie

Niewiele brakowało, żeby byli już na szczycie

Wszystko pięknie dopasowane było

Lecz przez głupotę nagle się zmieniło

Niby wziął, tak na spróbowanie

Jedna kreska, dwie i skończył nad ranem

Ona martwiła się, czekała na niego

Wrócił i powiedział «byłem tylko z kolegą»

Od tego czasu wiele nocy nieprzespanych

Dla niego wciąganych i zajaranych

Nowi kumple go często odwiedzali

Zasypywali go gratisami

Liczyła się tylko dobra kreska

Kreska, bletka, tabletka, niebieska

Nie daj się wciągnąć bo zmarnujesz sobie życie

Zamiast worka speeda, sam się wysypiesz

Odważni byli tacy, którzy próbowali

Nie jeden zamiast lufy sam się wypalił

Czy wiesz dlaczego ona czuje się samotna?

Bo jej chłopak jak na dnie i nie umie powstać

Nie ma ratunku bo cokolwiek zrobi

On bez prochów nie stanie na nogi

Straciła wiarę, powiedziała «Dosyć

Odchodzę od ciebie, nie będę tego znosić»

Żyła własnym życiem, starała się zapomnieć

Słyszała jak mówili, że jest z nim jeszcze gorzej

On, zniszczony, nie miał już niczego

Mało tego tracił wagę, byś nie poznał twarzy jego

Wiosna, lato czy jesienna zawierucha

W brudnych ciuchach snuł się w poszukiwaniu bucha

Pewnego dnia spotkała go w uliczce ciemnej

Spojrzał na nią i spytał «Kim jesteś?»

A kiedyś byli tak szczęśliwie zakochani

Ponoć, niezniszczalni jak tytani

Nie daj się wciągnąć bo zmarnujesz sobie życie

Zamiast worka speeda, sam się wysypiesz

Odważni byli tacy, którzy próbowali

Nie jeden zamiast lufy sam się wypalił

Nie daj się wciągnąć bo zmarnujesz sobie życie

Zamiast worka speeda, sam się wysypiesz

Odważni byli tacy, którzy próbowali

Nie jeden zamiast lufy sam się wypalił

Gelukkig verliefd, zo onverwoestbaar als de Titanen

Jonge goden met grote plannen

Ze hebben hun mooie leven opgebouwd

Ze waren dicht bij de top

Alles past prachtig

Maar vanwege zijn domheid veranderde het plotseling

Hij nam het een beetje, gewoon om het te proberen

Eén streepje, twee en het was klaar in de ochtend

Ze was bezorgd, ze wachtte op hem

Hij kwam terug en zei: "Ik was gewoon met mijn vriend"

Vele slapeloze nachten sindsdien

Voor hem, naar binnen getrokken en gestart

Nieuwe vrienden bezochten hem vaak

Ze overlaadden hem met freebies

Het enige dat telde was de goede lijn

Lijn, blister, tablet, blauw

Doe niet mee of je verspilt je leven

In plaats van een speedbag val je er zelf uit

Degenen die het probeerden waren dapper

Geen van de tonnen brandde vanzelf uit

Weet je waarom ze zich eenzaam voelt?

Omdat haar vriendje down is en hij niet kan opstaan

Er is geen hulp, want hij zal alles doen

Hij zal niet kunnen staan ​​zonder drugs

Ze verloor haar geloof, zei: "Genoeg"

Ik verlaat je, ik zal het niet kunnen verdragen »

Ze leefde haar eigen leven, probeerde te vergeten

Ze hoorde ze zeggen dat het nog erger was

Hij, vernietigd, had niets meer over

Bovendien viel hij af, anders zou je zijn gezicht herkennen

Lente, zomer of herfst onrust

In vuile kleren dwaalde hij rond op zoek naar een knal

Op een dag ontmoette ze hem in een donker steegje

Hij keek haar aan en vroeg: "Wie ben jij?"

Er was eens zo gelukkig verliefd

Blijkbaar zo onverwoestbaar als de titanen

Doe niet mee of je verspilt je leven

In plaats van een speedbag val je er zelf uit

Degenen die het probeerden waren dapper

Geen van de tonnen brandde vanzelf uit

Doe niet mee of je verspilt je leven

In plaats van een speedbag val je er zelf uit

Degenen die het probeerden waren dapper

Geen van de tonnen brandde vanzelf uit