Пока, медвед! - Вася Обломов, Ксения Собчак, Леонид Парфёнов

Е-е, здесь Вася Обломов, Ксения Собчак и Леонид Парфёнов

И российский народ, весь, все до единого здесь

Дмитрий Анатольевич, нам вас жалко

За олигарха вступилась Пугачёва Алка,

А ваших сторонников след простыл

Вот российский народ про вас и забыл

Все обсуждают премьер-министра

Уйдёт он медленно или быстро?

Народ на митингах топчет снег,

А вас как будто бы больше нет

Вот выступили бы на Поклонной горе

Или на Сахарова в декабре

Сказали бы своё слово публично,

А премьер-министру можно и лично

О том, что думает наш президент

За вас же голосовал огромный процент

Как победить коварный Госдеп?

Страна в смятении, а вас всё нет

Мы писали вам в Твиттер, но вы молчали

В Фэйсбуке писали — вы не отвечали

Дмитрий Анатольевич, дайте ответ

Есть Оранжевая Угроза или нет?

Стоит бояться отката назад

Системного кризиса, попадания в ад Взрывов домов, коварных чеченцев

Доку Умарова, нападения немцев?

Как нам понять без вашего слова

Нужен нам Вова или не Вова?

Неужто Путин нас всех спасёт?

Сказали бы честно, что вас не ебёт

Что тихо стояли вы у руля

И нами не правили даже и дня

Мы всё про вас знаем и видим насквозь

Что были мы вместе, что будем мы врозь

Никто и не думал вас оскорблять

Но, Дмитрий Анатольевич, даже блядь

Сейчас печётся о судьбах страны

Выборы были, и они странны

Даже стрелки часов не повернуты вспять

Путин вернётся, повернёт опять

Хоть раз бы сказали нам всем от души

Поговори же с нами, не в Твиттер пиши

Полиция осталась ментами по сути,

А в ваших речах, помимо мути

Нет ни слова на злобу дня

Дмитрий Анатольевич, так нельзя

Потом напишут, мол, был молодцом

Президент России с человеческим лицом

Сидел четыре года, решений не принимал

Освободил кресло, в Сколково преподавал

Успел вроде как предложить реформы,

Но кроме дебильной полицейской формы

Ничего после оставить не смог

Оно и понятно — всего один срок

Спасибо, что не спамил, спасибо

Спасибо, что не бот, спасибо

И подпись: «С уважением, российский народ»

Yeh, Vasya Oblomov, Ksenia Sobchak en Leonid Parfenov zijn hier

En het Russische volk, allemaal, iedereen is hier

Dmitry Anatolyevich, we hebben medelijden met je

Pugacheva Alka kwam op voor de oligarch,

En je supporters zijn weg

Het Russische volk is je vergeten

Iedereen heeft het over de premier

Gaat hij langzaam of snel weg?

Mensen bij bijeenkomsten vertrappen de sneeuw,

En alsof je er niet meer bent

Dat zou op Poklonnaya Hill hebben gepresteerd

Of op Sacharov in december

Zou hun woord in het openbaar zeggen

En de premier kan persoonlijk

Over wat onze president denkt

Een enorm percentage heeft op jou gestemd

Hoe het verraderlijke ministerie van Buitenlandse Zaken te verslaan?

Het land is in rep en roer, maar jij bent nog steeds weg

We schreven je op Twitter, maar je was stil

Ze schreven op Facebook - je hebt niet geantwoord

Dmitry Anatolyevich, geef een antwoord

Is er een Oranje Dreiging of niet?

Moet bang zijn voor een terugdraaiing

Systeemcrisis, vallen in de hel Explosies van huizen, verraderlijke Tsjetsjenen

Doku Umarov, Duitse aanvallen?

Hoe kunnen we het begrijpen zonder uw woord?

Hebben we Vova nodig of niet?

Zal Poetin ons echt allemaal redden?

Ze zouden eerlijk zeggen dat ze je niet neuken

Dat je rustig aan het roer stond

En we werden nog geen dag geregeerd

We weten alles over je en zien er doorheen

Wat waren we samen, wat zullen we apart zijn?

Niemand dacht je te beledigen

Maar, Dmitry Anatolyevich, zelfs een verdomd

Nu geeft hij om het lot van het land

Er waren verkiezingen, en ze zijn vreemd

Zelfs de wijzers van de klok worden niet teruggedraaid

Poetin zal terugkeren, zich weer omdraaien

Ten minste één keer zouden ze het ons allemaal vanuit het hart vertellen

Praat met ons, schrijf niet op Twitter

De politie bleef in wezen politie,

En in uw toespraken, naast troebelheid

Er is geen woord over het onderwerp van de dag

Dmitry Anatolyevich, het is onmogelijk

Dan zullen ze schrijven, zeggen ze, was goed gedaan

President van Rusland met een menselijk gezicht

Ik heb vier jaar gezeten, geen beslissingen genomen

Ik heb mijn stoel verlaten, doceerde aan Skolkovo

slaagde erin om hervormingen voor te stellen,

Maar afgezien van het idiote politie-uniform

Kon daarna niets meer achterlaten

Het is begrijpelijk - slechts één term

Bedankt voor het niet spammen, bedankt

Bedankt dat je geen bot bent, bedankt

En de handtekening: "Respectvol, het Russische volk"