From The Outside - Under The Flood

Skies are opening, at the sight, of you

A cold wind rushes, through the room, but you barely move

Lead me down into, this uncomfortable truth, lead me out, into the rain, gently

I can tell by the look, on your face and every inch of my heart, starts to break

When I’m sinking again, take me under and I’m drifting away, I surrender

I’m in over my head, caught under the flood, again

And now, I’m left watching this world, from the outside

Staring down an empty hall, silent footsteps in the dark

Hanging on desperately, between misery and tragedy

Slipped out, with the tide, into the bottomless night, left out to survive

And I wonder why, every inch of my heart, feels this pain

When I’m sinking again, take me under and I’m drifting away, I surrender

I’m in over my head, caught under the flood, again

And now, I’m left watching this world, from the outside

Take me down, I’m shattered and hopeless, just leave me here, to wash away

And take me, now, leave me to crash into the waves

You can tell by the look, on my face, there’s not an inch of my heart,

I can save

When I’m sinking again, take me under and I’m drifting away, I surrender

I’m in over my head, caught under the flood, again

And now, just leave me to wash away

When I’m sinking again, take me under and I’m drifting away, I surrender

I’m in over my head, caught under the flood, again

And now, I’m sinking again, take me under and I’m drifting away, I surrender

I’m left watching this world, from the outside

De hemel gaat open bij het zien van jou

Een koude wind raast door de kamer, maar je beweegt nauwelijks

Leid me naar deze ongemakkelijke waarheid, leid me naar buiten, de regen in, zachtjes

Ik zie aan de blik, op je gezicht en elke centimeter van mijn hart, begint te breken

Als ik weer aan het zinken ben, neem me dan onder en ik drijf weg, ik geef me over

Ik zit tot over mijn oren in, gevangen onder de vloed, alweer

En nu kijk ik naar deze wereld, van buitenaf

Starend door een lege hal, stille voetstappen in het donker

Wanhopig hangend, tussen ellende en tragedie

Glipte naar buiten, met het tij, in de bodemloze nacht, achtergelaten om te overleven

En ik vraag me af waarom elke centimeter van mijn hart deze pijn voelt

Als ik weer aan het zinken ben, neem me dan onder en ik drijf weg, ik geef me over

Ik zit tot over mijn oren in, gevangen onder de vloed, alweer

En nu kijk ik naar deze wereld, van buitenaf

Haal me neer, ik ben verbrijzeld en hopeloos, laat me gewoon hier, om weg te spoelen

En laat me, nu, laat me in de golven crashen

Je kunt aan de blik op mijn gezicht zien dat er geen centimeter van mijn hart is,

Ik kan besparen

Als ik weer aan het zinken ben, neem me dan onder en ik drijf weg, ik geef me over

Ik zit tot over mijn oren in, gevangen onder de vloed, alweer

En laat me nu maar wegspoelen

Als ik weer aan het zinken ben, neem me dan onder en ik drijf weg, ik geef me over

Ik zit tot over mijn oren in, gevangen onder de vloed, alweer

En nu, ik ben weer aan het zinken, neem me onder en ik drijf weg, ik geef me over

Ik blijf naar deze wereld kijken, van buitenaf