The Witness - Under The Flood

I shed some light into this hopeless mess

Shield the most innocent eyes, precious witnesses

Don’t watch I’m slipping

I’m loosing sight of myself

Feels like the first time

And I don’t want you to see me like this

'Cause this life won’t go on and on And it’s not we’re trying to live

A life that’s greed and frowns your countenance

Leaving you alone and desperate

Turn the light on, answer my darkest hour

You let your demons slip away, unaccounted for

Don’t watch, I’m falling,

I’m loosing part of myself

This is the last time

That you will ever see me like this

This life won’t go on and on And it’s not we’re trying to live

A life that’s greed and frowns your countenance

Leaving you alone and desperate

All of the faces I have seen

Dark silouetes abandon me Those are eyes, now let me see

All of the lies that we miss

'Cause this life won’t go on and on And it’s not we’re trying to live

A life that’s greed and frowns your countenance

Leaving you alone and desperate

All of the faces that I’ve seen

Dark siloutes abandon me And the thought of you makes me let it go Let it go

Ik werp wat licht op deze hopeloze puinhoop

Bescherm de meest onschuldige ogen, dierbare getuigen

Niet kijken ik glijd weg

Ik verlies mezelf uit het oog

Voelt als de eerste keer

En ik wil niet dat je me zo ziet

Want dit leven zal niet doorgaan en doorgaan En het is niet dat we proberen te leven

Een leven dat hebzuchtig is en je gezicht fronst

Je alleen en wanhopig achterlatend

Doe het licht aan, beantwoord mijn donkerste uur

Je liet je demonen wegglippen, onverklaarbaar

Kijk niet, ik val,

Ik verlies een deel van mezelf

Dit is de laatste keer

Dat je me ooit zo zult zien

Dit leven zal niet doorgaan en doorgaan En het is niet dat we proberen te leven

Een leven dat hebzuchtig is en je gezicht fronst

Je alleen en wanhopig achterlatend

Alle gezichten die ik heb gezien

Donkere silouetes laten me in de steek Dat zijn ogen, laat me nu eens kijken

Alle leugens die we missen

Want dit leven zal niet doorgaan en doorgaan En het is niet dat we proberen te leven

Een leven dat hebzuchtig is en je gezicht fronst

Je alleen en wanhopig achterlatend

Alle gezichten die ik heb gezien

Donkere stiltes laten me in de steek En de gedachte aan jou maakt dat ik het loslaat