Igra lyubvi (a game of love) [arr. V. Ponomareva] - Traditional, Валентина Пономарёва, Sergey Vorontsov

Как прежде, нежностью полны часы свиданий,

И видимся с тобой мы каждый день.

Но это лишь мираж былых воспоминаний,

Любви угасшей медленная тень.

Мы оба лжём, и оба это знаем,

Какая странная и грустная игра,

Ведь мы давно так ясно понимаем,

Что кончить прошлое пора!

И всё же нас страшит угрюмый час разлуки,

Так жутко вдруг навеки потерять

Знакомый голос твой, и ласковые руки,

И пепельных волос родную прядь.

Мы оба лжём, и оба это знаем…

Пускай любовь прошла, промчалась без возврата,

Пусть брошены измятые цветы,

Но в мёртвых лепестках так много аромата,

Так много в них последней красоты.

Мы оба лжём, и оба это знаем…

Net als voorheen zijn de uren van rendez-vous vol tederheid,

En we zien je elke dag.

Maar dit is slechts een luchtspiegeling van herinneringen uit het verleden,

Liefde vervaagde langzame schaduw.

We liegen allebei en we weten het allebei

Wat een raar en verdrietig spel

We hebben het tenslotte al lang zo duidelijk begrepen

Dat het tijd is om het verleden te beëindigen!

En toch zijn we bang voor het sombere uur van scheiding,

Het is zo verschrikkelijk om plotseling voor altijd te verliezen

Je vertrouwde stem en zachte handen,

En asgrauwe haar inheemse streng.

We liegen allebei en we weten het allebei...

Laat liefde voorbijgaan, haast je zonder terug te keren,

Laat verfrommelde bloemen worden gegooid

Maar er is zoveel geur in de dode bloemblaadjes,

Er zit zoveel ultieme schoonheid in.

We liegen allebei en we weten het allebei...