The Man from God Knows Where (Part 1) - Tom Russell

Come gather round me children, a story I will tell

I’ve been around since Jesus met the woman at the well

I’ve walks these roads ten thousand years, I’m a ragtime millionaire

I am the rake and the ramblin' saint, the man from god knows where

Oh, they hung me in Downpatrick, up near St. Patrick's tomb

But my ghost rose up in the peat fire smoke toward the rising of the moon

Now as I drift through your villages, all the maidens stop and stare

There goes old Tom the vagabond, the man from god knows where

So its rise up all you ancestors, and dance upon your graves

I’ve come to hear your voices now so maybe I’ll be saved

Cursed are we who forget the past, but pray and don’t despair

My song is might haunt your dreams tonight, I’m the man from god knows where

I’ve slept beneath your bridges near your oil refineries

I’ve gambled on your river boats, Shenandoha;

Kanakee

I’m the homeless lad, I’m the orphan child, leaves of grass sewn through my hair

Yeah, me and old Walt Whitman, we’re the men from god knows where

I’ve rode the rods on steam trains with a banjo on my knee

While the ghost of Stepan Foster whispered lines to me

Of the storefront curch and the chain gang choir;

Black sorrow filled the air

Then Stephen died on a dross house floor, like a man from god knows where

I’ve heard the sound of Indian drums, I’ve heard the bugles blow

Before they re-wrote history, into a Wild West show

My kin sailed toward America to steal their Indian ground

They passed bill Cody’s ships, European bound

So lock up all your daughters, your whiskey and your gold

I have come to claim my bounty, for the lies that I’ve been told

And as I look out on this crowd tonight, I see most of you don’t care

Come lift your glass, reveal your past, to the man from god knows where

Kom om me heen, kinderen, een verhaal dat ik zal vertellen

Ik ben er al sinds Jezus de vrouw bij de bron ontmoette

Ik heb deze wegen tienduizend jaar bewandeld, ik ben een ragtime miljonair

Ik ben de hark en de wandelende heilige, de man van god weet waar

Oh, ze hebben me opgehangen in Downpatrick, bij de tombe van St. Patrick

Maar mijn geest rees op in de turfvuurrook in de richting van de opkomst van de maan

Nu, terwijl ik door je dorpen drijf, stoppen alle meisjes en staren

Daar gaat de oude Tom de zwerver, de man van god weet waar

Dus sta op, al jullie voorouders, en dans op jullie graven!

Ik ben nu gekomen om je stemmen te horen, dus misschien word ik gered

Vervloekt zijn wij die het verleden vergeten, maar bidden en niet wanhopen

Mijn lied is dat het vannacht je dromen zou kunnen achtervolgen, ik ben de man van god weet waar

Ik heb onder je bruggen geslapen in de buurt van je olieraffinaderijen

Ik heb op je rivierboten gegokt, Shenandoha;

Kanakee

Ik ben de dakloze jongen, ik ben het weeskind, grasbladeren door mijn haar genaaid

Ja, ik en de oude Walt Whitman, wij zijn de mannen van god weet waar

Ik heb de hengels op stoomtreinen gereden met een banjo op mijn knie

Terwijl de geest van Stepan Foster regels tegen me fluisterde

Van de winkelkerk en het koor van de kettingbende;

Zwart verdriet vulde de lucht

Toen stierf Stephen op een vuile huisvloer, als een man van god weet waar

Ik heb het geluid van Indiase drums gehoord, ik heb de bugels horen blazen

Voordat ze de geschiedenis herschreven, in een Wild West-show

Mijn familie zeilde naar Amerika om hun Indiase grond te stelen

Ze hebben de schepen van Cody aangenomen, Europese bestemming

Dus sluit al je dochters, je whisky en je goud op

Ik ben gekomen om mijn premie op te eisen, voor de leugens die mij zijn verteld

En terwijl ik vanavond naar deze menigte kijk, zie ik dat de meesten van jullie het niet kan schelen

Kom hef je glas, onthul je verleden, aan de man van god weet waar