L'inquietudine di esistere - Tiromancino, Fabri Fibra

Tocca essere decisi

Come il destino in certe cose tocca essere precisi

Da ragazzino stavo zitto

Mani in tasca come lo zippo

Un giovane afflitto

Sono partito ho capito ho pagato i miei debiti, la benzina e l’affitto

Il giorno dopo ero sovrapensiero

Sopra un aereo

In questo mondo in cui tutto gira intorno a chi è più famoso

Maltrattami e io ti sposo

Poi ti lascio

Faremo statistica come l’ennesima famiglia allo sfascio

A pezzi come un puzzle

Basta progetti, le cose migliori mi son venute così come quando ti ho

incontrata, per caso.

Per questo dove sarò domani, ora non lo so

Non voglio vivere seguendo piani che non rispetterò

Come sempre leggera di nuovo la sera porta via da me

L’inquietudine di esistere

Che c'è.

Mani aperte sugli occhi chiusi

Subito dopo pugni chiusi occhi aperti

Dipende come ti comporti

Come da piccoli

Saresti piccolo, vai a picco

Chi ci crede alla storia del ricco che gioca tutto e poi diventa povero

E chi ci crede alla storia del povero che gioca un numero e diventa ricco

(ricco)

Domani dove sarò?

Come sarò?

Non lo so!

Non solo

Lancio le mani al cielo magari prendo il volo.

Per questo dove sarò domani, ora non lo so

Non voglio vivere seguendo piani che non rispetterò

Come sempre leggera di nuovo la sera porta via da me

L’inquietudine di esistere

Che c'è, che c'è.

L’inquietudine di esistere

Domani dove sarò?

Come sarò?

Non lo so!

Non solo.

Che c'è.

Lancio le mani al cielo magari prendo il volo.

Per questo dove sarò domani.

Mani aperte sugli occhi chiusi.

Ora non lo so.

Subito dopo pugni chiusi occhi aperti

L’inquietudine di esistere

Che c'è

L’inquietudine di esistere

Che c'è, che c'è.

Het is aan jou om beslissend te zijn

Hoe het lot in bepaalde dingen precies moet zijn

Als kind was ik stil

Handen in je zakken als zippo

Een gekwelde jonge man

Ik ging weg en realiseerde me dat ik mijn schulden, benzine en huur had betaald

De volgende dag was ik in gedachten verzonken

Boven een vliegtuig

In deze wereld waar alles draait om wie het meest bekend is

Behandel me en ik trouw met je

Dan verlaat ik je

We zullen statistieken maken zoals weer een familie in puin

In stukjes als een puzzel

Genoeg projecten, de beste dingen zijn zowel naar mij toe gekomen als nu ik jou heb

Bij toeval ontmoet.

Dus waar ik morgen zal zijn, weet ik nu niet

Ik wil niet leven volgens plannen die ik niet zal respecteren

Zoals altijd licht neemt de avond me weer weg

De rusteloosheid van het bestaan

Hoe gaat het.

Open handen voor gesloten ogen

Onmiddellijk na vuisten gesloten ogen open

Het hangt af van hoe je je gedraagt

Als een kind

Je zou klein zijn, ga naar de top

Wie gelooft in het verhaal van de rijken die alles speelt en dan arm wordt

En wie gelooft in het verhaal van de arme man die een nummer speelt en rijk wordt?

(rijk)

Waar zal ik morgen zijn?

Hoe zal ik zijn?

Ik weet het niet!

Niet alleen

Ik gooi mijn handen in de lucht, misschien vlieg ik.

Dus waar ik morgen zal zijn, weet ik nu niet

Ik wil niet leven volgens plannen die ik niet zal respecteren

Zoals altijd licht neemt de avond me weer weg

De rusteloosheid van het bestaan

Wat is er, wat is er.

De rusteloosheid van het bestaan

Waar zal ik morgen zijn?

Hoe zal ik zijn?

Ik weet het niet!

Niet alleen.

Hoe gaat het.

Ik gooi mijn handen in de lucht, misschien vlieg ik.

Dus waar zal ik morgen zijn.

Open handen voor gesloten ogen.

Ik weet het nu niet.

Onmiddellijk na vuisten gesloten ogen open

De rusteloosheid van het bestaan

Wat is er

De rusteloosheid van het bestaan

Wat is er, wat is er.