Manon - Tino Rossi

Instant charmant où la crainte fait trêve

Où nous sommes deux seulement

Tiens, Manon, en marchant

Je viens de faire un rêve

En fermant les yeux je vois, là-bas

Une humble retraite, une maisonnette

Toute blanche au fond des bois

Sous ces tranquilles ombrages

Les clairs et joyeux ruisseaux

Où se mirent les feuillages

Chantent avec les oiseaux

C’est le paradis… Oh !

non !

Tout est là triste et morose

Car il y manque une chose

Il y faut encore Manon !

Viens !

Là sera notre vie

Si tu le veux, Manon !

Charmant moment waarop de angst voorbij is

waar we slechts twee zijn

Hier, Manon, lopend

Ik had net een droom

Als ik mijn ogen sluit zie ik, daarginds

Een bescheiden toevluchtsoord, een huisje

Helemaal wit diep in het bos

Onder deze stille tinten

De heldere en vrolijke stromen

waar de bladeren werden weerspiegeld

Zing met de vogels

Dit is het paradijs... Oh!

Neen !

Het is er allemaal droevig en somber

Want er ontbreekt één ding

We hebben Manon nog nodig!

Gewoon !

Daar zal ons leven zijn

Als je het wilt, Manon!