Le chaland qui passe - Tino Rossi

La nuit s’est faite, la berge

S’estompe et se perd

Seule, au passage une auberge

Cligne ses yeux pers.

Le chaland glisse, sans trêve

Sur l’eau de satin

Où s’en va-t-il?

Vers quel rêve?

Vers quel incertain

Du destin?

Ne pensons à rien, le courant

Fait de nous toujours des errants

Sur mon chaland, sautant d’un quai

L’amour peut-être s’est embarqué

Aimons-nous ce soir sans songer

A ce que demain peut changer

Au fil de l’eau point de serments:

Ce n’est que sur Terre qu’on ment !

Ta bouche est triste et j'évoque

Ces fruits mal mûris

Loin d’un soleil qui provoque

Leurs chauds coloris

Mais sous ma lèvre enfiévrée

Par l’onde et le vent

Je veux la voir empourprée

Comme au soleil levant

Les auvents

Ne pensons à rien, le courant

Fait de nous toujours des errants

Sur mon chaland, sautant d’un quai

L’amour peut-être s’est embarqué

Aimons-nous ce soir sans songer

A ce que demain peut changer

Au fil de l’eau point de serments:

Ce n’est que sur Terre qu’on ment !

De nacht is gekomen, de kust

Verdwijn en verdwaal

Alleen, langs een herberg

Knipper met zijn persoonlijke ogen.

De schuit glijdt meedogenloos weg

Op het satijnen water

Waar gaat hij heen?

Naar welke droom?

Op weg naar wat onzeker

Lot?

Laten we nergens aan denken, de stroom

Maak ons ​​altijd zwervers

Op mijn schip, springend van een dok

Liefde is misschien begonnen

Laten we vanavond liefhebben zonder na te denken

Naar wat morgen kan veranderen

Langs het water geen eden:

Alleen op aarde liegen we!

Je mond is verdrietig en ik roep op

Deze onrijpe vruchten

Ver van een zon die provoceert

Hun warme kleuren

Maar onder mijn koortslip

Door golf en wind

Ik wil haar zien blozen

Zoals de rijzende zon

Luifels

Laten we nergens aan denken, de stroom

Maak ons ​​altijd zwervers

Op mijn schip, springend van een dok

Liefde is misschien begonnen

Laten we vanavond liefhebben zonder na te denken

Naar wat morgen kan veranderen

Langs het water geen eden:

Alleen op aarde liegen we!