Lentement dans la nuit - Tino Rossi

Lorsque le soir descend

J’aime aller à pas lents

Vers la rue pleine encore

De tout mon amour déjà mort

Se pressant près de moi

J’entends chanter les voix

Venant me rappeler

Les jours envolés.

Refrain

n’est plus doux

Qu’une nuit près de vous

Venez venez jusqu’au bout de l’ombre

Là je vous tiens

Si fragile en mes mains

Si claire encore dans cette pénombre

Que je voudrais

Que la nuit fût sans fin

Où vous brillez comme dans un écrin

Rien n’est plus doux

Qu’une nuit près de vous

Qu’une nuit passée à vos genoux.

Et le vent de la nuit

M’apporte tous les bruits

Tous les parfums d’antan

Tandis que je vais à pas lents

Et ce sont mille échos

Chaque pierre dit son mot

Son mot fidèlement

Et toujours j’entends.

Rien n’est plus doux

Qu’une nuit près de vous

Qu’une nuit passée à vos genoux.

Als de avond valt

Ik ga graag langzaam

Weer richting volle straat

Van al mijn liefde die al dood is

Dicht bij me drukken

Ik hoor de stemmen zingen

Komt me eraan herinneren

De dagen zijn voorbij.

Refrein

is niet langer lief

Die ene nacht bij jou in de buurt

Kom aan het einde van de schaduw

Daar heb ik je

Zo kwetsbaar in mijn handen

Zo helder nog in dit donker

Dat zou ik willen

Moge de nacht eindeloos zijn

Waar je schittert als in een juwelenkistje

Niets is zoeter

Die ene nacht bij jou in de buurt

Dan een nacht op je knieën.

En de nachtwind

Brengt me alle geluiden

Alle parfums van weleer

Terwijl ik langzaam loop

En dit zijn duizend echo's

Elke steen zegt zijn woord

Zijn woord trouw

En toch hoor ik.

Niets is zoeter

Die ene nacht bij jou in de buurt

Dan een nacht op je knieën.