Chocolate - Tindersticks

It had been the perfect Friday afternoon,

the job was almost done.

The house we were decorating was owned by a little old man,

forever in the same three piece suit he’d probabbly had since he was demobbed.

He seemed to be forever on his way to the post office,

carrying brown paper ansd string wrapped parcels under his arm.

He’d bring us out china cups of camp coffee and plates of custard cream

biscuits.

The house had belonged to his parents who had both passed away within weeks of

each other, a few years back.

They were the only people he had ever lived with, this was the only house he

had ever lived in.

I wondered what would happen to the house when he’s gone.

It was a short walk to my bedsit, once a similar house to the old man’s,

now broken into lots of single room accomodation.

It also once had a great garden like his, now occupied by one-storey modern

block building, containing the dentist and chiropodist.

In my room was an electric cooker, which I only used in winter to keep warm,

next to that was a sink with a glass shelf above it, on which was a toothbrush

and carton of marlboro’s.

There was a table with a chair in one corner, a single bed in the other,

and about four sq ft in the middle.

There was a wooden drawer under the bed with most of my clothes in,

the rest was over the back of the chair.

I had a record player on a table and boxes of records underneath.

The bathroom for the first and the second floor was opposite my room,

it had a meter for the water which took two 50pence pieces, you’d have to wait

half an hour for the water to heat up, and keep an eye on the door in case some

sod pinched your bath.

There was one toilet upstairs and one outside, but no one used the outside one

anymore, so it was where the local prostitutes would take their clients for a

quickie.

I’d spend as little time as I could in my room, my skin was still warm and soft

from the bath as I walked into town.

So I was sat on my usual bar stool in my usual pub by 6.30, the usual twelve or

so regulars in at this time of the evening, nice and relaxed before the post 8.

00 crush, we’d crowd around the tiny bar then pool tables, the house rule for

fool was winner stays on, you’d chalk your name on the balckboard,

and wait your turn.

The challenger would pay for the game, so if you were good,

you 'd play all night.

Tonight I was great.

She walked into the pool room just as I potted the black, the next name on the

list, bent down to the slot on the table and put coins in.

I was used to seeing her surrounded by burgundy flocked wallpaper and red

velvet upholstery in the sunday night pub around the corner;

she looked

different stood here in the pool room, she looked good, she was looking at me.

I ended the game as quickly as I could, without losing badly and stood near her.

«Would you like a drink?», she asked.

«I get them.

What do you want?"I replied.

«The same as you’re having», she said.

The great thing about being a regular when the bars turned deep is it only

takes a raised eyebrow and a couple of nods, and two bottles of Holster Pils

had been passed over people’s heads to you.

We did the pool room dance for a

while, moving to"excuse me"'s bending around elbows and pool cues until we

decided to move on

It was too early to go to the club, so we went around the corner to the Sunday

night pub.

It was still quite busy on a Friday night, full of couples and

students.

It had a reputation as a gay bar, probably why the students came in,

to feel safe.

She was my dream, we drank pernod and blacks, talked about John Barry,

Ford Cortinas (she preferred the Mark 3), what was best: gel or Brylcream?

I preferred the Brylcream.

She even agreed On Her Majesty’s Secret Service was the best Bond film,

if you accept it as a whole and not just get hung up about George Lazenby.

She smoked Silkcuts, she didn’t mind Marlboros, but we both had a fondness for

Old Port cigars

We moved down to the club.

Upstairs for a couple of onion bhajis went down to

the quiet bar, near the dance floors.

We decided to leave early, you wouldn’t want to be there in the end,

when the lights came on.

You’d never sit down in here again.

In a depressing

shuffle we pushed to the door, now it was good to get up and out,

while it was still a black hole, warm, and smokey, full of possibilities…

She lived by the river, the other side of town, queue for taxis was hell as

usual, next to the late night chippy, the worst chips you could buy,

but at this time of night, full.

Outside fights and throwing up.

We jumped in the taxi, nothing mattered but us.

Back at hers, a bedsit in a house similar to mine, she’d done something,

painted three walls, put up some old fifties star wall paper, a big Bowie

poster and some nice curtains, it would be easy for me to change my woodchip

magnolia bedsit standard.

Afterall, it was my job.

She had a few lamps here and

there were some candles.

She made us proper hot chocolate, not the instant shit

you get from the machine.

She had Fox’sbiscuits and a small bottle of Cointreau,

too.

The end of a perfect day.

The taste of chocolate, cigarette,

and orange liqueur made it even seem better.

I undid her tartan miniskirt,

pulled off her black wool tights, my lips moved up her legs… What the fuck?

I had a large hard dick poking me in the eye.

«Shit!

you’re a chap!

«I felt like jumping through the window, screaming, I couldn’t move…

She… he… still looked the same… I had a pain in my head, I wanted to do

something, say something…

He was holding me, sobbing… «you must have known, how could you not tell?

«And «I love you, I can be your woman…"His eyes were still beautiful,

deep brown, his lips still chocolatey and orangey.

«Shit!"I said, «I was never a breast man, anyway…»

Het was de perfecte vrijdagmiddag geweest,

de klus was bijna geklaard.

Het huis dat we aan het inrichten waren, was van een kleine oude man,

voor altijd in hetzelfde driedelige pak dat hij waarschijnlijk had gehad sinds hij werd afgezet.

Hij leek voor altijd op weg naar het postkantoor,

met bruin papier en touwtjes verpakte pakjes onder zijn arm.

Hij zou ons porseleinen kopjes koffie en borden met custardroom brengen

koekjes.

Het huis was van zijn ouders geweest, die binnen enkele weken waren overleden

elkaar, een paar jaar geleden.

Zij waren de enige mensen met wie hij ooit had gewoond, dit was het enige huis waar hij

ooit in had gewoond.

Ik vroeg me af wat er met het huis zou gebeuren als hij er niet meer was.

Het was een korte wandeling naar mijn bedsit, ooit een soortgelijk huis als dat van de oude man,

nu opgesplitst in veel eenpersoonskamers.

Het had ooit ook een grote tuin zoals de zijne, nu bezet door moderne

blokgebouw, met daarin de tandarts en podoloog.

In mijn kamer stond een elektrisch fornuis, dat ik alleen in de winter gebruikte om warm te blijven,

daarnaast was een gootsteen met een glazen plank erboven, waarop een tandenborstel stond

en karton van marlboro's.

In de ene hoek stond een tafel met een stoel, in de andere een eenpersoonsbed,

en ongeveer vier vierkante voet in het midden.

Er was een houten la onder het bed met de meeste van mijn kleren erin,

de rest was over de rugleuning van de stoel.

Ik had een platenspeler op een tafel en dozen met platen eronder.

De badkamer voor de eerste en de tweede verdieping was tegenover mijn kamer,

het had een meter voor het water waarvoor twee stukken van 50 pence nodig waren, je zou moeten wachten

een half uur om het water op te warmen, en houd de deur in de gaten voor het geval er iets is

zode heeft je bad geknepen.

Er was één toilet boven en één buiten, maar niemand gebruikte de buiten

niet meer, dus het was waar de lokale prostituees hun klanten voor een

vluggertje.

Ik zou zo min mogelijk tijd in mijn kamer doorbrengen, mijn huid was nog steeds warm en zacht

uit het bad toen ik de stad in liep.

Dus zat ik om 6.30 uur op mijn gebruikelijke barkruk in mijn gebruikelijke pub, de gebruikelijke twaalf of

dus komt regelmatig binnen op dit tijdstip van de avond, lekker ontspannen voor de post 8.

00 verliefd, we zouden rond de kleine bar verdringen en dan pooltafels, de huisregel voor

dwaas was winnaar blijft aan, je zou je naam op het bord schrijven,

en wacht op je beurt.

De uitdager zou betalen voor het spel, dus als je goed was,

je zou de hele nacht spelen.

Vanavond was ik geweldig.

Ze liep de biljartkamer binnen net toen ik de zwarte pot, de volgende naam op de

lijst, buk je naar de gleuf op de tafel en doe er munten in.

Ik was gewend om haar te zien omringd door bordeauxrood gevlokt behang en rood

fluwelen bekleding in de zondagavondkroeg om de hoek;

ze keek

anders stond hier in de biljartkamer, ze zag er goed uit, ze keek naar mij.

Ik beëindigde de wedstrijd zo snel als ik kon, zonder slecht te verliezen en stond naast haar.

«Wil je wat drinken?», vroeg ze.

«Ik snap ze.

Wat wil je?' antwoordde ik.

"Hetzelfde als wat jij hebt", zei ze.

Het mooie van een vaste klant zijn als de tralies diep zijn, is dat alleen

neemt een opgetrokken wenkbrauw en een paar knikjes, en twee flessen Holster Pils

over de hoofden van mensen naar jou was gegaan.

We hebben de biljartkamer gedanst voor een

terwijl, bewegend naar "excuseer me" buigend rond ellebogen en biljartkeus totdat we

besloten om verder te gaan

Het was te vroeg om naar de club te gaan, dus gingen we om de hoek naar de zondag

nacht kroeg.

Het was nog behoorlijk druk op een vrijdagavond, vol met koppels en

studenten.

Het had een reputatie als homobar, waarschijnlijk de reden waarom de studenten binnenkwamen,

om je veilig te voelen.

Ze was mijn droom, we dronken pernod en zwarten, praatten over John Barry,

Ford Cortinas (ze gaf de voorkeur aan de Mark 3), wat was het beste: gel of Brylcream?

Ik gaf de voorkeur aan de Brylcream.

Ze was het er zelfs mee eens dat Her Majesty's Secret Service de beste Bond-film was,

als je het als geheel accepteert en niet alleen maar ophangt over George Lazenby.

Ze rookte Silkcuts, ze vond Marlboros niet erg, maar we hadden allebei een voorliefde voor

Oude Port sigaren

We zijn verhuisd naar de club.

Boven voor een paar uien gingen bhaji's naar beneden om

de rustige bar, vlakbij de dansvloeren.

We hebben besloten om vroeg te vertrekken, je zou er uiteindelijk niet willen zijn,

toen de lichten aangingen.

Je zou hier nooit meer gaan zitten.

In een deprimerende

schuifelend duwden we naar de deur, nu was het goed om op te staan ​​en naar buiten te gaan,

terwijl het nog een zwart gat was, warm en rokerig, vol mogelijkheden...

Ze woonde aan de rivier, aan de andere kant van de stad, wachtrij voor taxi's was een hel als

gewoonlijk, naast de late night chippy, de slechtste chips die je kon kopen,

maar op dit uur van de nacht, vol.

Buiten vechten en overgeven.

We sprongen in de taxi, niets deed er toe behalve wij.

Terug bij haar, een bedsit in een huis vergelijkbaar met het mijne, had ze iets gedaan,

drie muren geschilderd, wat oud jaren vijftig sterrenbehang opgehangen, een grote Bowie

poster en een paar mooie gordijnen, zou het voor mij gemakkelijk zijn om mijn houtsnippers te veranderen

magnolia zitbank standaard.

Het was tenslotte mijn werk.

Ze had hier een paar lampen en...

er waren wat kaarsen.

Ze maakte echte warme chocolademelk voor ons, niet de instant shit

je krijgt van de automaat.

Ze had Fox's koekjes en een flesje Cointreau,

te.

Het einde van een perfecte dag.

De smaak van chocolade, sigaretten,

en sinaasappellikeur maakte het zelfs nog beter.

Ik maakte haar geruite minirok los,

trok haar zwarte wollen panty uit, mijn lippen bewogen over haar benen... Wat verdomme?

Ik had een grote harde lul die me in mijn oog prikte.

«Shit!

je bent een kerel!

«Ik had zin om door het raam te springen, schreeuwend, ik kon me niet bewegen...

Zij... hij... zag er nog steeds hetzelfde uit... ik had pijn in mijn hoofd, ik wilde doen

iets, zeg iets...

Hij hield me snikkend vast... «je moet het geweten hebben, hoe kon je dat niet weten?

«En «Ik hou van je, ik kan je vrouw zijn…" Zijn ogen waren nog steeds mooi,

diepbruin, zijn lippen nog chocoladeachtig en oranjeachtig.

«Shit!» zei ik, «ik ben sowieso nooit een borstenman geweest…»