Everybody Knows - Tina Dico

It always had to look good

It always had to be perfect

It always had to look easy

So tell me now was it worth it?

You stand in the doorway

With a bag full of words that you can’t say

Your distant eyes on the TV

Your distant eyes won’t see me

But it’s written across the blue skies

You’re scared to stumble and realize

That underneath the cover

We’re all as frail as each other

We’re all as frail as each other

Everybody knows

You’re falling and it shows

Nothing stays where nothing grows

And everybody knows, yeah, everybody knows

It doesn’t have to look good

And you don’t have to be perfect

It doesn’t even have to be easy, no

No, if you’re open it’s worth it

Your hand in your pocket

I watch you struggling to stop it

From getting out in the open

Your heart’s desire awoken

But it’s written in shallow waters

Your hand is taking its orders

From someone scared to discover

That we’re all as mad as each other

We’re all as mad as each other

Everybody knows

You’re breaking and it shows

Nothing stays where nothing grows

And everybody knows

Your body’s a mirror, words can say it clearer

Like silent poems on your forehead

That turn dishonest and sordid

And there’s only one thing you can do

Let it live and let it through, yeah, it’s time to open

Open, open, open

Open, open, open, open, open

Open, open, open, open, open

Open, open, open, open, open

Everybody knows

You’re falling and it shows

Nothing stays where nothing grows

And everybody knows, yeah, everybody knows

Het moest er altijd goed uitzien

Het moest altijd perfect zijn

Het moest er altijd makkelijk uit zien

Dus vertel me nu, was het het waard?

Je staat in de deuropening

Met een tas vol woorden die je niet kunt zeggen

Je verre ogen op de tv gericht

Je verre ogen zullen me niet zien

Maar het is geschreven over de blauwe luchten

Je bent bang om te struikelen en te beseffen

Dat onder de deken

We zijn allemaal even kwetsbaar als elkaar

We zijn allemaal even kwetsbaar als elkaar

Iedereen weet het

Je valt en dat is te zien

Niets blijft waar niets groeit

En iedereen weet het, ja, iedereen weet het

Het hoeft er niet goed uit te zien

En je hoeft niet perfect te zijn

Het hoeft niet eens gemakkelijk te zijn, nee

Nee, als je open bent, is het het waard

Je hand in je zak

Ik zie je worstelen om het te stoppen

Van naar buiten gaan

Het verlangen van je hart ontwaakt

Maar het is geschreven in ondiep water

Je hand neemt zijn bevelen op

Van iemand die bang is om te ontdekken

Dat we allemaal net zo boos zijn als elkaar

We zijn allemaal even boos als elkaar

Iedereen weet het

Je breekt en dat is te zien

Niets blijft waar niets groeit

En iedereen weet het

Je lichaam is een spiegel, woorden kunnen het duidelijker zeggen

Zoals stille gedichten op je voorhoofd

Die oneerlijk en smerig worden

En er is maar één ding dat je kunt doen

Laat het leven en laat het door, ja, het is tijd om te openen

Openen, openen, openen

Open, open, open, open, open

Open, open, open, open, open

Open, open, open, open, open

Iedereen weet het

Je valt en dat is te zien

Niets blijft waar niets groeit

En iedereen weet het, ja, iedereen weet het