Andate tutti affanculo - The Zen Circus

Al cinismo più bieco e posato

Tipo quello da cantautorato

Esser stronzi è dono di pochi

Farlo apposta è roba da idioti

A chi è andato a vivere a Londra

Berlino, a Parigi, Milano, Bologna

Ma le paure non han fissa dimora

Le vostre svolte son sogni di gloria

A chi critica, valuta, elogia

Figli di troppo di madre noiosa

L’arte è pensiero che esce dal corpo

Né più e né meno come lo sterco

Alle donne, agli uomini, ai froci

Vi amo, vi adoro e ricopro di baci

Corpi ignudi, sgraziati o armoniosi

Perdenti per sempre, perfetti per oggi

A voi che vi piace di farvi fregare

Dai nati vincenti, dal navigatore

Dalla macchina nuova e dal suo fetore

Dalla prova finale, dall’uomo che muore

«Allora se le faccio una domanda lei mi dirà la verità?»

«Se è possibile te la dirò, certo.»

«È possibile, altroché se è possibile… e se non la dice vuol dire che non

vuole.»

«Sentiamo, di che si tratta?»

«I preti hanno quella cosa come gli altri uomini?»

«Di che stai parlando?»

«Del cazzo!»

«Chi ti ha parlato di queste cose?»

«Vuole rispondermi, ce l’hanno o no?»

«Noi siamo come gli altri uomini.»

«E scopate anche come gli altri uomini?»

«Ma tu non devi parlare così…»

«Lei non vuole rispondermi.»

«Come apprenderai quando sarai grande, noi dobbiamo reprimere i nostri desideri.

«E lo fa anche lei?»

«Sì.»

«Allora lei deve essere un impotente!»

Tot het meest sinistere en bezadigde cynisme

Zoals die van de songwriter

Klootzakken zijn is het geschenk van enkelen

Met opzet doen is idioot

Aan degenen die in Londen zijn gaan wonen

Berlijn, Parijs, Milaan, Bologna

Maar angsten hebben geen vaste verblijfplaats

Jouw beurten zijn dromen van glorie

Aan degenen die bekritiseren, evalueren, prijzen

Te veel kinderen van een saaie moeder

Kunst is denken dat uit het lichaam komt

Niet meer en niet minder als mest

Aan vrouwen, mannen, fags

Ik hou van je, ik aanbid je en ik bedek je met kussen

Lichamen naakt, lomp of harmonieus

Forever losers, perfect voor vandaag

Jij die graag voor de gek gehouden wordt

Van de geboren winnaars, van de navigator

Van de nieuwe auto en zijn stank

Van de laatste test, van de man die sterft

'Dus als ik je een vraag stel, wil je me dan de waarheid vertellen?'

'Als het mogelijk is, zal ik het je zeker vertellen.'

«Het is mogelijk, behalve als het mogelijk is... en als hij het niet zegt, betekent het dat hij het niet doet»

wil."

'Laat eens horen, wat is er?'

'Hebben priesters dat ding net als andere mannen?'

"Waar heb je het over?"

"Verdomme!"

'Wie heeft je over deze dingen verteld?'

"Wil je me antwoorden, hebben ze het of niet?"

"We zijn net als andere mannen."

"En neuk je ook zoals andere mannen?"

"Maar zo hoef je niet te praten..."

'Je wilt me ​​geen antwoord geven.'

“Zoals je zult leren als je volwassen bent, moeten we onze verlangens onderdrukken.

'En doet zij het ook?'

"JEP."

'Dan moet je wel machteloos zijn!'