Bus Floor Bottles - The Rumjacks

There’s a touch o' rain to greet the train

Where it coughs up all its contents on the town

From near and far, they’ll hug the bar

And the talk gets cheap and nasty by the hour

The only kiss they’d ever cared for was the bottle

And they’ll fall into a methylated love until whenever

To run from your shadows half the battle

And they’ll sit &mutter bitter little words about the weather

Or whatever

And the bus floor bottles ring

While the drunks are tryin' to sing

And I can’t feel a thing beneath me

Though he combs the bins for empty tins

They say that he’s got a fortune stashed away

And when they toss him out that means the boss is in

Or else they’d let him stay

The rain rolls down the window

Falls like shells on the horizon

Giving rise to all his memories of home

Where sirens aren’t such pretty things and the fear so paralysin'

It could turn the air you breathe into stone

And the bus floor bottles ring

While the drunks are tryin' to sing

And I can’t feel a thing beneath me

And the bus floor bottles ring

While the drunks are tryin' to sing

And I can’t feel a thing beneath me

The kids run feral up and down the street

And meet their friends for life, or so they swear

And the bright young man sings 'Kick the can'

Walking hand in hand with his love to god knows where

She says 'this is killin' me, it’s been for a year or three,

I’ve gotta get away, good luck, take care'

'Cos the wind’ll rattle and the wind’ll roar

But the shit’ll only settle at the poor folks' door 'round here

I swear

And the bus floor bottles ring

While the drunks are tryin' to sing

And I can’t feel a thing beneath me

And the bus floor bottles ring

While the drunks are tryin' to sing

And I can’t feel a thing beneath me

And the bus floor bottles ring

While the drunks are tryin' to sing

And I can’t feel a thing

And the bus floor bottles ring

While the drunks are tryin' to sing

And I can’t feel a thing beneath me

Er is een beetje regen om de trein te begroeten

Waar het al zijn inhoud ophoest in de stad

Van heinde en verre zullen ze de bar omhelzen

En het gepraat wordt met het uur goedkoop en smerig

De enige kus waar ze ooit om hadden gegeven was de fles

En ze zullen tot wanneer dan ook in een gemethyleerde liefde vallen

Om voor je schaduw weg te rennen, de helft van de strijd

En ze zullen zitten en bittere woorden mompelen over het weer

Of wat dan ook

En de flessen op de busvloer rinkelen

Terwijl de dronkaards proberen te zingen

En ik voel niets onder me

Hoewel hij de bakken uitkamt voor lege blikken

Ze zeggen dat hij een fortuin heeft verstopt

En als ze hem eruit gooien, betekent dat dat de baas binnen is

Anders zouden ze hem laten blijven

De regen rolt langs het raam

Valt als schelpen aan de horizon

Waardoor al zijn herinneringen aan thuis ontstaan

Waar sirenes niet zulke mooie dingen zijn en de angst zo verlammend

Het kan de lucht die je inademt in steen veranderen

En de flessen op de busvloer rinkelen

Terwijl de dronkaards proberen te zingen

En ik voel niets onder me

En de flessen op de busvloer rinkelen

Terwijl de dronkaards proberen te zingen

En ik voel niets onder me

De kinderen rennen wild de straat op en neer

En hun vrienden voor het leven ontmoeten, tenminste, dat zweren ze

En de slimme jongeman zingt 'Kick the can'

Wandelen hand in hand met zijn liefde tot god weet waar

Ze zegt 'dit vermoordt me, het is al een jaar of drie',

Ik moet wegkomen, veel geluk, wees voorzichtig'

Want de wind zal rammelen en de wind zal brullen

Maar de shit zal zich alleen vestigen bij de deur van de arme mensen hier in de buurt

Ik zweer

En de flessen op de busvloer rinkelen

Terwijl de dronkaards proberen te zingen

En ik voel niets onder me

En de flessen op de busvloer rinkelen

Terwijl de dronkaards proberen te zingen

En ik voel niets onder me

En de flessen op de busvloer rinkelen

Terwijl de dronkaards proberen te zingen

En ik voel niets

En de flessen op de busvloer rinkelen

Terwijl de dronkaards proberen te zingen

En ik voel niets onder me