The Black Matilda - The Rumjacks

By the windy shores o Canada bay I broke my fast for Lucia’s day

A beguiling figure she blew my way & rattled me rovin' heart

The snipers crack, the metronome of pricy heels on polished stone

That I were soon to call my own by way o' the ancient art

I were cozened by a whiff-o-the-whim that scours the Costa harryin'

The likes o' men who’ve lost the lamp, the rudderless and bewildered

The sands below are littered wi' bones o' those who’ve taken a belly o' stones

And turned their backs on wives & homes to follow the black Matilda

Ho-ro m’lovelies cross yer hearts & hope to die

If e’er ye’re drawn beneath a murky fathom of her eye

Ho-ro my lovelies kiss yer arse a fond goodbye

Ye’ll never again be able to lift yer head so bloody high

For even the boys of Inverary know, from Tortuga to Jericho

She took three hundred souls below off the deck o' the Andalusia

The poets and the Sages tried to warn us down the ages

Their blood drips from the pages where they tell o' the Black Matilda

She pursed her lips & spun a tune as fine as any silk cocoon

That’s ever left McEacherns loom & held me there in a tawper

A bastard I was born y’ken?

I lived as tho' I’d never end

I’ll die a disenchanted man, they’ll bury me as a pauper

For men have drowned & men have swung, the brig at Iron Cove were hung

Wi' a garland of the old, the young, all battered & unfamiliar

Theres no poetry theres no tune, no point in howlin' at the moon

A caution to ye very soon ye’ll waltz yer Black Matilda

By the windy shores O' Canada bay I blew my friggin brains away

Its not as tho' i’m proud to say, its not as tho I coulda killed her

I’m off to Hells begotten shores where men like me have sailed before

And they shall sail forever more in the name o' the Black Matilda

Ho-Ro m’lovelies cross yer hearts & hope to die

Its enough to make ye cry, enough to make ye cry!

Ho-Ro m’lovelies kiss yer arse a fond goodbye

Its enough to make ye cry, enough to make ye DIE!

Bij de winderige kusten van de baai van Canada brak ik mijn vasten voor Lucia's dag

Een verleidelijke figuur ze blies mijn weg en rammelde me rovin' heart

De sluipschutters kraken, de metronoom van dure hakken op gepolijste steen

Dat ik binnenkort de mijne zou noemen, bij wijze van o' de oude kunst

Ik was verwend door een vleugje van de gril die de Costa harryin' doorzoekt

De likes van mannen die de lamp hebben verloren, de stuurloze en verbijsterde

Het zand hieronder is bezaaid met botten van degenen die een buik van stenen hebben genomen

En keerden hun rug naar echtgenotes en huizen om de zwarte Matilda te volgen

Ho-ro m'lovelies kruisen je hart en hopen te sterven

Als je ooit onder een duister peil van haar oog wordt getrokken

Ho-ro mijn liefjes, kus je kont en een liefdevol afscheid

Je zult je hoofd nooit meer zo verdomd hoog kunnen optillen

Want zelfs de jongens van Inverary weten het, van Tortuga tot Jericho

Ze nam driehonderd zielen beneden van het dek van Andalusië

De dichters en de wijzen probeerden ons door de eeuwen heen te waarschuwen

Hun bloed druipt van de pagina's waar ze vertellen over de Zwarte Matilda

Ze tuitte haar lippen en draaide een deuntje zo fijn als een zijden cocon

Dat heeft McEacherns weefgetouw ooit verlaten en hield me daar in een tawper

Een klootzak. Ik ben geboren, y'ken?

Ik leefde zoals ik nooit zou eindigen

Ik zal sterven als een ontgoochelde man, ze zullen me begraven als een bedelaar

Want mannen zijn verdronken en mannen zijn gezwaaid, de brik bij Iron Cove werd opgehangen

Wi' een slinger van de oude, de jonge, alle gehavende en onbekende

Er is geen poëzie, er is geen deuntje, geen zin om naar de maan te huilen

Een waarschuwing voor u zult zeer binnenkort walsen met uw Black Matilda

Bij de winderige kusten van de baai van Canada blies ik mijn hersens weg

Het is niet zo, ik ben er trots op om te zeggen, het is niet zo dat ik haar zou kunnen vermoorden

Ik ga naar Hells verwekte kusten waar mannen zoals ik eerder hebben gevaren

En ze zullen voor altijd meer zeilen in de naam van de Zwarte Matilda

Ho-Ro m'lovelies kruisen je hart en hopen te sterven

Het is genoeg om je aan het huilen te maken, genoeg om je aan het huilen te maken!

Ho-Ro m'lovelies kus je kont een dierbaar afscheid

Het is genoeg om je aan het huilen te maken, genoeg om je te laten STERVEN!