Big Man Down - The Rumjacks

They in their black battalion go

Fit to weep, dressed to kill, to the chapel on the hill

Through the wind and the blistering snow

They in their black battalion go

Fit to weep, dressed to kill, to the chapel on the hill

Through the wind and the blistering snow

Unafraid, undisguised, to put pennies in his eyes

The twist of a grin, the whiskers on his chin

Hide the teeth of a giant, broken, yellow and defiant

His bones lay crossed, he’ll no be back

He arrived in screaming pink, now he’ll leave in silent black

Cheer up ye lousy cadgers, I’ll no be missed

I’ve given ye all the day off work & leave to hit the piss

So tart me up in finery & put me to the flame

Don’t plant me in the ground tho' for fear I’ll grow again!

I know each & every line on your chiselled ugly faces

Every red & bloated inch from noses down to laces

Your nervous ticks, your treats & tricks, your secrets & your lies

Oh if you could only see yourself through these old hollow eyes

You’d surely die!

Oh its farewell for now my lovelies

Goodbye to your taunts & your charms

To stout hearted fellows with tunes for the burning

To waltzing in sweet Lassies arms

I’m off on the blood red rattler

With these villainous slappers & clowns

With the coughing, the wheezing, the farting & sneezing

Malevolent ghosts & their hounds

As a choking cloud he rose

To suffocate the lamp, the air was growing damp

Oily black the river flowed

The plough-beasts went blind, fruit hung rotten on the vine

The holy ones prepare a sacrificial virgin

The need for sinners to repent was ne’er before so urgent

The tired & lame are goners, strong men have soiled their breeks

All the roads are cut & its been pissing down for weeks!

Ze gaan in hun zwarte bataljon

Fit om te huilen, gekleed om te doden, naar de kapel op de heuvel

Door de wind en de zinderende sneeuw

Ze gaan in hun zwarte bataljon

Fit om te huilen, gekleed om te doden, naar de kapel op de heuvel

Door de wind en de zinderende sneeuw

Onbevreesd, onverholen, om centen in zijn ogen te stoppen

De draai van een grijns, de snorharen op zijn kin

Verberg de tanden van een reus, gebroken, geel en uitdagend

Zijn botten lagen gekruist, hij komt niet meer terug

Hij kwam aan in schreeuwend roze, nu vertrekt hij in stil zwart

Vrolijk jullie op, waardeloze cadgers, ik zal niet gemist worden

Ik heb jullie de hele dag vrij gegeven en vertrek om te pissen

Dus maak me klaar en zet me aan het vuur

Plant me niet in de grond, uit angst dat ik weer zal groeien!

Ik ken elke en elke lijn op je gebeitelde lelijke gezichten

Elke rode en opgeblazen centimeter van neuzen tot veters

Je nerveuze tikken, je traktaties en trucs, je geheimen en je leugens

Oh, als je jezelf eens kon zien door deze oude holle ogen

Je zou zeker sterven!

Oh, het is voor nu afscheid mijn lieverds

Vaarwel aan je beschimpingen en je charmes

Om stoere kerels met deuntjes voor het branden

Om te walsen in lieve Lassies armen

Ik ben weg op de bloedrode ratel

Met deze gemene slappers & clowns

Met hoesten, piepen, scheten & niezen

Kwaadaardige geesten en hun honden

Als een verstikkende wolk stond hij op

Om de lamp te verstikken, werd de lucht vochtig

Olieachtig zwart stroomde de rivier

De ploegbeesten werden blind, fruit hing verrot aan de wijnstok

De heiligen bereiden een offermaagd voor

De noodzaak voor zondaars om zich te bekeren was niet eerder zo dringend

De vermoeiden en kreupelen zijn verdwenen, sterke mannen hebben hun breeks vervuild

Alle wegen zijn afgesneden en het is al weken aan het pissen!