Macphersons Rant - The Corries

Farewell ye dungeons dark and strong

Farewell, farewell tae thee

MacPhersons time will no be lang

On yonder gallow’s tree

It was by a woman’s treachorous hands

That I was condemned to dee

She stood uben a windae ledge

And a blanket threw o’er me

Sae rantingly, sae wantonly

Ans sae dauntingly gaed he

He played a tune and he danced around

Below the gallow’s tree

Oh what is death, but parting breath

On mony a bloody plain

I’ve daur’d his face, and in his place

I scorn him yet again

I have lived a life, o' straught and strife

I die by treachery

It burns my heart, that I must depart

An no avenged be

So tak these bands fae aff my hands

Gae to me my sword

There’s nae a man in a' Scotland

But I’ll brave him at a word

Now farewell light thou sunshine bright

And all beneath the sky

May coward shame distain his name

The wretch that dare not die

Vaarwel kerkers donker en sterk

Vaarwel, vaarwel tae thee

MacPhersons tijd zal niet lang duren

Aan de boom van de galg

Het was door verraderlijke handen van een vrouw

Dat ik was veroordeeld tot dee

Ze stond op een windae richel

En een deken gooide over me heen

Sae razend, sae moedwillig

Ans sae beangstigend gaed he

Hij speelde een deuntje en hij danste rond

Onder de galgboom

Oh wat is de dood anders dan een afscheidsadem?

Op mona een bloedige vlakte

Ik heb zijn gezicht gekust, en in zijn plaats

Ik minacht hem nog maar eens

Ik heb een leven geleefd, o' gespannen en strijd

Ik sterf door verraad

Het brandt in mijn hart dat ik moet vertrekken

Een niet gewroken be

Dus neem deze bands uit mijn handen

Gae voor mij mijn zwaard

Er is geen man in Schotland

Maar ik zal hem met één woord trotseren

Nu vaarwel licht jij zonneschijn helder

En allemaal onder de hemel

Moge lafhartige schaamte zijn naam bederven

De stakker die niet durft te sterven