Piss Off - The Arrogant Sons Of Bitches

I remember way back when I wanted you to be mine,

and now that I kinda had you I wonder was it all a waste of time?

And did it make sense jumping into something knowing that I’d get hurt.

Well I don’t know but my boss thinks not it makes me less productive at work.

And all my friends told me to look out, 'cause you were treating me like shit.

But I swallowed my pride, and bit my tongue and tried to just deal with it.

And I blame the whatevership’s termination on why things are never fine.

I dreaded this moment from the day that we met, we have to say goodbye.

Now all I do is pine and smoke with all my friends.

I regret not moving on even though I told you I did.

Fuck, shit, damn it, how many times do I have to call you now just because you

called me first?

We’re nothing together but a bunch of obligations that just make me feel worse.

So why was I the last to know when you ride some other guy?

And why should I have even cared that night you said you cried?

Well my stomach threw up my daily nutrition and your anti-morals robbed me

blind.

I loved you and you blew it and you broke your own heart.

So eat this last goodbye.

And all that time we wasted on each other did it mean so little that you could

find another

to replace me, whatever I mean, my heart as well.

When can I get over this/stop

hating myself?

As the days go by I’ll find someone better to keep me warm in the cold winter

weather.

You had to slit my throat, fist the wound, and bleed my carcass dry

So piss off.

This is the last goodbye.

Ik herinner me lang geleden dat ik wilde dat je de mijne was,

en nu ik je een beetje had, vraag ik me af of het allemaal tijdverspilling was?

En had het zin om ergens in te springen, wetende dat ik gewond zou raken.

Nou, ik weet het niet, maar mijn baas denkt van niet dat het me minder productief maakt op het werk.

En al mijn vrienden zeiden dat ik uit moest kijken, omdat je me als stront behandelde.

Maar ik slikte mijn trots in, beet op mijn tong en probeerde er gewoon mee om te gaan.

En ik geef de beëindiging van het schip de schuld aan de reden waarom het nooit goed gaat.

Ik vreesde dit moment vanaf de dag dat we elkaar ontmoetten, we moeten afscheid nemen.

Nu doe ik alleen maar pijn en rook met al mijn vrienden.

Ik heb er spijt van dat ik niet verder ben gegaan, ook al heb ik je gezegd dat ik dat deed.

Verdomme, verdomme, hoe vaak moet ik je nu bellen, alleen maar omdat je

belde me eerst?

We zijn samen niets anders dan een stel verplichtingen waardoor ik me alleen maar slechter voel.

Dus waarom was ik de laatste die het wist wanneer je een andere man berijdt?

En waarom zou het me kunnen schelen die avond dat je zei dat je huilde?

Nou, mijn maag heeft mijn dagelijkse voeding overgegeven en je anti-moraal beroofde me

Blind.

Ik hield van je en je hebt het verpest en je brak je eigen hart.

Dus eet dit laatste afscheid.

En al die tijd die we aan elkaar verspilden, betekende het zo weinig dat je kon?

zoek een ander

om mij te vervangen, wat ik ook bedoel, ook mijn hart.

Wanneer kan ik hier overheen komen/stoppen?

mezelf haten?

Naarmate de dagen verstrijken, zal ik iemand beter vinden om me warm te houden in de koude winter

het weer.

Je moest mijn keel doorsnijden, de wond vuisten en mijn karkas droog laten bloeden

Dus boos worden.

Dit is het laatste afscheid.