Ernie - Tasmanian Symphony Orchestra, Kate Miller-Heidke

Ernie sleeps and I’m awake

Does he see me, does he see me among the shifting shapes?

The day is tired and so am I

Still I can’t believe my luck

I hope I don’t make too many mistakes

He fell off, fell off the chair, the second I looked away

Just about anything makes me cry

Still I can’t believe my, can’t believe my luck

You’re a chubby little pudge ball

Half animal, half cupid

You know next to nothing

Still you make me feel so stupid

And I can’t believe my luck

I am yours and you are mine

Oh I’ve really come unstuck this time

I can’t believe my luck

He landed like an alien

From a distant, dark and liquid planet

Turned this whole house upside down

We will never be the same now

(We will never be the same now)

But I don’t trust my own memory

Who you were last week is blurry already

And I’m so happy watching you dance today

But by tomorrow, you’ll be changed again

And I’m not good at letting go

Won’t you stay the way you are

It’s the hardest thing I’ve ever known

And I can’t believe my luck

Is he only sleeping?

Yes he is still breathing

Is he only sleeping?

Yes he is still breathing

Is he only sleeping?

Yes he is still breathing

Is he only?

Is he only?

Yes he is still

Ernie sleeps and I’m awake

Ernie slaapt en ik ben wakker

Ziet hij mij, ziet hij mij tussen de verschuivende vormen?

De dag is moe en ik ook

Toch kan ik mijn geluk niet geloven

Ik hoop dat ik niet te veel fouten maak

Hij viel eraf, viel van de stoel, de tweede keer dat ik wegkeek

Van bijna alles moet ik huilen

Toch kan ik mijn geluk niet geloven, ik kan mijn geluk niet geloven

Je bent een mollig pudgeballetje

Half dier, half cupido

Je weet bijna niets

Toch laat je me zo dom voelen

En ik kan mijn geluk niet geloven

Ik ben van jou en jij bent van mij

Oh ik ben deze keer echt losgekomen

Ik kan mijn geluk niet geloven

Hij landde als een alien

Van een verre, donkere en vloeibare planeet

Zette dit hele huis op zijn kop

We zullen nu nooit meer hetzelfde zijn

(We zullen nu nooit meer hetzelfde zijn)

Maar ik vertrouw mijn eigen geheugen niet

Wie je vorige week was, is nu al wazig

En ik ben zo blij om je te zien dansen vandaag

Maar morgen ben je weer veranderd

En ik ben niet goed in loslaten

Blijf je niet zoals je bent?

Het is het moeilijkste wat ik ooit heb gekend

En ik kan mijn geluk niet geloven

Slaapt hij alleen?

Ja, hij ademt nog steeds

Slaapt hij alleen?

Ja, hij ademt nog steeds

Slaapt hij alleen?

Ja, hij ademt nog steeds

Is hij alleen?

Is hij alleen?

Ja, hij is nog steeds

Ernie slaapt en ik ben wakker