Встреча в сентябре - Сюзанна

Такая пауза нас объединяет, о ней никто, кроме нас двоих не знает

Каждый вспоминает, в мыслях провожает вдох

Каждый продолжает про себя последний диалог

То что ты сказать не смог.

То что ты сказать не смог

Ты точно помнишь, как мой взгляд намок

Стало слишком тихо, встреча в сентябре

Без тебя неплохо, осень на ковре

Смотрю и вижу, на дне тебя лежу и тебя нет ближе

Прости, я ухожу.

Больше не могу.

За любовь в долгу

Стало слишком тихо, встреча в сентябре

Без тебя неплохо, осень на ковре

Смотрю и вижу, на дне тебя лежу и тебя нет ближе

Прости, я ухожу.

Больше не могу.

За любовь в долгу

И я не та, что любовь просто дарит

Да, я кошмар, ты в нем тот, что сгорит

Тебя от мысли одной обо мне ошпарит

И сердце хочет, но разум не велит

Ну признай, что болит!

Ну признай, что болит!

Стало слишком тихо, встреча в сентябре

Без тебя неплохо, осень на ковре

Смотрю и вижу, на дне тебя лежу и тебя нет ближе

Прости, я ухожу.

Больше не могу.

За любовь в долгу

Стало слишком тихо, встреча в сентябре

Без тебя неплохо, осень на ковре

Смотрю и вижу, на дне тебя лежу и тебя нет ближе

Прости, я ухожу.

Больше не могу.

За любовь в долгу

Zo'n pauze verenigt ons, niemand behalve wij tweeën weet ervan

Iedereen herinnert zich, in zijn gedachten begeleidt hij de adem

Iedereen vervolgt de laatste dialoog voor zichzelf

Wat je niet kon zeggen.

Wat je niet kon zeggen

Weet je nog precies hoe mijn ogen nat werden

Het is te stil geworden, afspreken in september

Niet slecht zonder jou, herfst op het tapijt

Ik kijk en zie, ik lig op de bodem van je en je bent niet dichterbij

Het spijt me, ik ga weg.

Ik kan niet meer.

Voor liefde in de schulden

Het is te stil geworden, afspreken in september

Niet slecht zonder jou, herfst op het tapijt

Ik kijk en zie, ik lig op de bodem van je en je bent niet dichterbij

Het spijt me, ik ga weg.

Ik kan niet meer.

Voor liefde in de schulden

En ik ben niet degene die liefde alleen maar geeft

Ja, ik ben een nachtmerrie, jij bent degene die zal branden

De gedachte aan mij alleen zal je verbranden

En het hart wil, maar de geest geeft geen opdracht

Nou, geef toe dat het pijn doet!

Nou, geef toe dat het pijn doet!

Het is te stil geworden, afspreken in september

Niet slecht zonder jou, herfst op het tapijt

Ik kijk en zie, ik lig op de bodem van je en je bent niet dichterbij

Het spijt me, ik ga weg.

Ik kan niet meer.

Voor liefde in de schulden

Het is te stil geworden, afspreken in september

Niet slecht zonder jou, herfst op het tapijt

Ik kijk en zie, ik lig op de bodem van je en je bent niet dichterbij

Het spijt me, ik ga weg.

Ik kan niet meer.

Voor liefde in de schulden