Da lontano - Syria

E tu immagina cos'è la campagna

Con dei fiori gialli in mezzo alla via

Ed un cane che quand’esco mi abbaia

E se resto poi mi fa compagnia

Con un sole che mi spacca la testa

La mia testa che non pensa che a te

Zanzariere per ogni finestra

E la calma ed il silenzio che c'è

Da lontano

Da lontano mi rendo più conto

Di quanto ti amo

Ma ogni tanto il silenzio

Si fa insopportabile

Senza di te non si può

Da lontano

Da lontano la vita è una linea

Qui nella mia mano

Una linea che unisce due punti invisibili

Sogni che volano via irraggiungibili

Questi momenti che vivo lontano…

E tu immagina cos'è un girasole

Guarda il sole e resta quello che è

Io vorrei trovare mille parole

Ma parole amore qui non ce n'è

C'è soltanto terra ed alberi in fila

Tre chilometri in là un’osteria

Ci si gioca a carte ci si rovina

E chi vince è sempre la nostalgia

Da lontano

Da lontano mi rendo più conto

Di quanto ti amo

Vedo il vento nel cielo

Che spazza le nuvole

Non sono triste mi va di sorridere

Forse sorridi anche tu

Da lontano

Da lontano il tempo che passa

Va sempre più piano

Io sto qui che ti scrivo

E le rose che crescono

Con questi giorni che non mi riescono

Questi momenti che vivo lontano da te

Da lontano…

En je stelt je voor wat de campagne is

Met gele bloemen midden op straat

En een hond die naar me blaft als ik begin

En als ik blijf, houdt hij me gezelschap

Met een zon die mijn hoofd breekt

Mijn hoofd dat alleen aan jou denkt

Muskietennetten voor elk raam

En de rust en stilte die er is

van ver

Van een afstand realiseer ik me meer

Hoeveel ik van je houd

Maar soms stilte

Het wordt ondraaglijk

Zonder jou is het onmogelijk

van ver

Van veraf is het leven een lijn

Hier in mijn hand

Een lijn die twee onzichtbare punten verbindt

Dromen die onbereikbaar wegvliegen

Deze momenten dat ik ver weg woon...

En stel je voor wat een zonnebloem is

Kijk naar de zon en blijf wat het is

Ik zou graag duizend woorden vinden

Maar er zijn hier geen woorden van liefde

Er is alleen land en bomen op een rij

Een taverne op drie kilometer afstand

We spelen kaarten, we verpesten onszelf

En de winnaar is altijd nostalgie

van ver

Van een afstand realiseer ik me meer

Hoeveel ik van je houd

Ik zie de wind in de lucht

Dat veegt de wolken

Ik ben niet verdrietig, ik wil lachen

Misschien lach jij ook

van ver

Van ver verstrijkt de tijd

Het gaat langzamer en langzamer

Ik ben hier om je te schrijven

En de rozen die groeien

Met deze dagen faal ik

Deze momenten dat ik bij je weg woon

Van ver...