Come Non Detto - Syria, Ghemon

Come la prima bugia

Che sta sotto un letto

Che poi è come uno scrigno

E nulla è mai protetto

Come in un gioco d’azzardo

In cui neghi tutto o niente

E non ci sono sentimenti

In un mattino senza sole, senza sosta

Tutte le cose buone non le ricordi e basta

Una mattina dentro un bar, nell’ultimo tavolo

Un caffè, un silenzio, quanto ti costa

Come non detto, ci pensano i tuoi occhi

Come non detto, non serve che mi tocchi

Come non aver detto niente, tanto la verità

Ha il profumo del tuo cuore

Come non detto, ci pensano i tuoi occhi

Come non detto, non serve che mi tocchi

Come non aver detto niente, tanto la verità

Ha il profumo del tuo cuore

Come non detto

Tutte le volte che ti ho detto va bene, cancella e fai così

Come non detto

Tutte le svolte, le strade, per stare assieme e poi riperdersi

Come non detto

Non conta l’arrivo, conta il cammino, l’hai capito tardi

Come non detto

Ma la vita è dal vivo, finisce il sogno e ci si sveglia grandi

A seconda bugia che ti porti ancora addosso

Non ti serve uno scrigno per coprirti adesso

Quelle sere in cui ti ho visto

Sempre dietro ad un filo

con quel ghigno fuori posto e quel passo furtivo

Come un piccolo falsario, infondo a un vicolo

e nessuno cascherà in un crimine così ridicolo

Come non detto, ci pensano i tuoi occhi

Come non detto, non serve che mi tocchi

Come non aver detto niente, tanto la verità

Ha il profumo del tuo cuore

Vedi che è sempre tutto un progetto aperto

Non siamo nè la figlia modello nè il figlio perfetto

Le scelte di cuore le prendo di petto, le pezze a colori

La perfezione è solamente un concetto

L’amore che lega o l’amore che ti nega

Come una pietra al collo e il peso che ci annega

Una pagina di vita che prende la sua piega

Mentre provi a parole ma l’amore non si spiega

Come non detto, ci pensano i tuoi occhi

Come non detto, non serve che mi tocchi

Come non aver detto niente, tanto la verità

Ha il profumo del tuo cuore

Come non detto, come non detto…

Zoals de eerste leugen

Welke is onder een bed

Wat dan als een kist is

En niets is ooit beschermd

Zoals in een kansspel

Waarin je alles of niets ontkent

En er zijn geen gevoelens

Op een ochtend zonder zon, zonder te stoppen

Je herinnert je gewoon niet alle goede dingen

Op een ochtend in een bar, aan de laatste tafel

Een koffie, een stilte, hoeveel het je kost

Zoals niet vermeld, zorgen je ogen ervoor

Zoals niet vermeld, hoef je me niet aan te raken

Hoe niets te hebben gezegd, zo veel de waarheid

Het heeft de geur van je hart

Zoals niet vermeld, zorgen je ogen ervoor

Zoals niet vermeld, hoef je me niet aan te raken

Hoe niets te hebben gezegd, zo veel de waarheid

Het heeft de geur van je hart

Laat maar

Alle keren dat ik je heb gezegd dat het oké is, annuleer en doe dit

Laat maar

Alle bochten en bochten, de wegen, om samen te zijn en dan te verdwalen

Laat maar

De aankomst doet er niet toe, de reis telt, je hebt het laat begrepen

Laat maar

Maar het leven is live, de droom eindigt en we worden groot wakker

Afhankelijk van de leugen die je nog steeds met je meedraagt

Je hebt nu geen kist nodig om jezelf te bedekken

Die nachten toen ik je zag

Altijd achter een draadje

met die misplaatste grijns en die sluipende stap

Als een kleine vervalser, ga ik door een steegje

en niemand zal in zo'n belachelijke misdaad vervallen

Zoals niet vermeld, zorgen je ogen ervoor

Zoals niet vermeld, hoef je me niet aan te raken

Hoe niets te hebben gezegd, zo veel de waarheid

Het heeft de geur van je hart

Je ziet dat het altijd een open project is

Wij zijn noch de modeldochter, noch de perfecte zoon

Ik neem de keuzes vanuit het hart, de patches in kleur

Perfectie is slechts een concept

De liefde die je bindt of de liefde die je ontzegt

Als een steen in de nek en het gewicht dat ons verdrinkt

Een pagina van het leven die zijn beurt neemt

Terwijl je probeert in woorden, maar liefde kan niet worden uitgelegd

Zoals niet vermeld, zorgen je ogen ervoor

Zoals niet vermeld, hoef je me niet aan te raken

Hoe niets te hebben gezegd, zo veel de waarheid

Het heeft de geur van je hart

Zo onuitgesproken, zo onuitgesproken...