Non Dimentico Più - Syria, Francesca Michielin

Oggi la mia confusione è tornata leggera

solo se accolgo le mani di chi io non so

cado latente nel buio che prima non c’era

sento il suo volto che ride, io non tornerò

Non dimentico più, Non dimentico più

Non dimentico più, Non dimentico più… Ok

Lieve e solenne mi avvolge un anima in pena

sembra che mi dia dolore che ancora non ho

parla di vendere il cuore che prima stringeva

apro le mani e si accorge che mi seguirà

Non dimentico più, Non dimentico più

Un altra me che se ne va

non spegne più ciò che brucerà

un altra me che giudica

che cosa io mai sarò per te

Non dimentico più, Non dimentico più

Non dimentico più, Non dimentico più… Ok

Non dimentico più, Non dimentico più

Non dimentico più, Non dimentico più… Ok

Vandaag is mijn verwarring weer licht

alleen als ik de handen verwelkom van degenen die ik niet ken

Ik val latent in de duisternis die er eerder niet was

Ik voel haar gezicht lachen, ik kom niet terug

Ik vergeet niet meer, ik vergeet niet meer

Ik vergeet het niet meer, ik vergeet het niet meer... Ok

Een lichte en plechtige ziel omhult me ​​met pijn

het lijkt me pijn te bezorgen die ik nog niet heb

hij praat over het verkopen van het hart dat hij vroeger had

Ik open mijn handen en hij realiseert zich dat hij me zal volgen

Ik vergeet niet meer, ik vergeet niet meer

Nog een ik die weggaat

dooft niet langer wat zal branden

een andere ik die oordeelt

wat zal ik ooit voor jou zijn

Ik vergeet niet meer, ik vergeet niet meer

Ik vergeet het niet meer, ik vergeet het niet meer... Ok

Ik vergeet niet meer, ik vergeet niet meer

Ik vergeet het niet meer, ik vergeet het niet meer... Ok