Ocieplenie - Sylwia Grzeszczak

Z zimnych mórz

Zamarzniętych krain

Skryty gdzie w labiryntach marzeń

Z przekonania że nigdy nic nie rozbije nas

W drobniutki pył

Wrogi okręt nasz niesie

Ile takich już śpi tam na dnie

Z naszego świata przeźroczystego tak

Zaczyna płynąć strach i ubywa chwil

Coraz mniej zostaje miejsca nam

Nie tego ciepła chce

Nie tak miało być

I przyszedł ten dzień

Znaleźli nas

Żegnamy się

Topnieje jak śnieg

Wszystko co mam

Dokąd mam biec?

Z naszego świata przeźroczystego tak

Zaczyna płynąć strach i ubywa chwil

Coraz mniej zostaje miejsca nam

Nie tego ciepła chce

Nie tak miało być

Van de koude zeeën

Bevroren landen

Verborgen ergens in de labyrinten van dromen

Vanuit de overtuiging dat niets ons ooit zal breken

tot fijn stof

Onze vijand draagt ​​de onze

Hoeveel van hen slapen daar al op de bodem

Uit onze transparante wereld, ja

Angst begint te stromen en momenten verdwijnen

Er is steeds minder ruimte voor ons

Dit is niet wat hij wil warmte

Het had niet zo mogen zijn

En die dag is gekomen

Ze hebben ons gevonden

We zeggen tot ziens

Het smelt als sneeuw

Alles wat ik heb

Waar moet ik rennen?

Uit onze transparante wereld, ja

Angst begint te stromen en momenten verdwijnen

Er is steeds minder ruimte voor ons

Dit is niet wat hij wil warmte

Het had niet zo mogen zijn