Ksiezniczka - Sylwia Grzeszczak

Znowu Ty z tej ponurej wieży szarych dni

Kradniesz moje serce, musisz być

Księciem

Tylko Ty, mało co i przytaknęłabym

Tej rutynie co z miłości drwi

Jesteś

Obok mnie, obok mnie, obok mnie, obok mnie

Zrób co się da, co tylko się da

Niech nasza bajka trwa

Chcę jak księżniczka z księciem mknąć po niebie

Przez siedem mórz, gór, ulic i rzek

Gdy inni mówią nie

Będziemy biec do siebie

Przez ten mur

Dziwnych spojrzeń których pełno tu

Przez czerwone światła gorzkich słów

Biegnę

Przez miasta kłamstw

Zmuszeni biec co dnia, by poznać jedną z prawd

Ty i ja!

Zrób co się da, co tylko się da

Niech nasza bajka trwa

Chcę jak księżniczka z księciem mknąć po niebie

Przez siedem mórz, gór, ulic i rzek

Gdy inni mówią nie

Będziemy biec do siebie

Rzeczywistość i marzenie

Muszą się wciąż o nas bić

Naszą bajkę pisz codziennie

Skrytą w prozie zwykłych dni

Zrób co się da, co tylko się da

Niech nasza bajka trwa

Chcę jak księżniczka z księciem mknąć po niebie

Przez siedem mórz, gór, ulic i rzek

Gdy inni mówią nie

Będziemy biec do siebie

Jij weer uit deze sombere toren van grijze dagen

Je steelt mijn hart, dat moet je zijn

Een prins

Alleen jij, niet veel, en ik zou hebben geknikt

Deze routine bespot liefde

Jij bent

Naast mij, naast mij, naast mij, naast mij

Doe wat je kan

Laat ons sprookje doorgaan

Ik wil door de lucht rennen als een prinses en een prins

Over zeven zeeën, bergen, straten en rivieren

Als anderen nee zeggen

We rennen naar elkaar toe

Over deze muur

Vreemde blikken die hier vol van zijn

Door de rode lichten van bittere woorden

Ik ben aan het rennen

Door de steden van leugens

Gedwongen om elke dag te rennen om een ​​van de waarheden te leren

Jij en ik!

Doe wat je kan

Laat ons sprookje doorgaan

Ik wil door de lucht rennen als een prinses en een prins

Over zeven zeeën, bergen, straten en rivieren

Als anderen nee zeggen

We rennen naar elkaar toe

Realiteit en een droom

Ze moeten de hele tijd om ons vechten

Schrijf ons sprookje elke dag

Verborgen in het proza ​​van gewone dagen

Doe wat je kan

Laat ons sprookje doorgaan

Ik wil door de lucht rennen als een prinses en een prins

Over zeven zeeën, bergen, straten en rivieren

Als anderen nee zeggen

We rennen naar elkaar toe