Sur un fil - Sylvie Vartan

Au bout d’un fil, l’araignée se balance au fil des jours

Sur un fil, si fragile, se balance notre amour

Qui s’en va au fil des mots, qui s’en vont au fil de l’eau

Au bout d’un fil je t’entends trop souvent

Et dans mon cœur qui se défile sans avril

J’ai bien peur, peur que le temps

Nous reprenne nos instants

Et les emporte au fil du vent

Sur un fil, si fragile se balance notre amour

Qui se défile au fil des jours

A coup de fils et de parcours

Oui, je voudrais t’avoir vers moi plus souvent

Pour dérouler le fil du temps

Aan het einde van een draad zwaait de spin naarmate de dagen verstrijken

Aan een draad, zo kwetsbaar, bungelt onze liefde

Wat weggaat met woorden, wat weggaat met water

Aan het einde van een regel hoor ik je te vaak

En in mijn hart dat wegglipt zonder April

Ik ben bang, bang voor die tijd

We nemen onze momenten terug

En draag ze op de wind

Aan een draad, zo breekbaar bungelt onze liefde

Die ontrafelt naarmate de dagen verstrijken

Met draden en reizen

Ja, ik zou je graag vaker bij me willen hebben

Om op tijd tot rust te komen