Le Cinéma - Sylvie Vartan

Sur l'écran noir de mes nuits blanches,

Moi je me fais du cinéma

Sans pognon et sans caméra,

Bardot peut partir en vacances:

Ma vedette, c’est toujours toi.

Pour te dire que je t’aime, rien àfaire, je flanche:

J’ai du cњur mais pas d’estomac

C’est pourquoi je prends ma revanche

Sur l'écran noir de mes nuits blanches

Oùje me fais du cinéma.

D’abord un gros plan sur tes hanches

Puis un travelling-panorama

Sur ta poitrine grand format,

Voilàcomment mon film commence,

Souriant je m’avance vers toi.

Un mètre quatre-vingts, des biceps plein les manches,

Je crève l'écran de mes nuits blanches

Oùje me fais du cinéma,

Te voilàdéjàdans mes bras,

Le lit arrive en avalanche…

Sur l'écran noir de mes nuits blanches,

Oùje me fais du cinéma,

Une fois, deux fois, dix fois, vingt fois

Je recommence la séquence

Oùtu me tombes dans les bras…

Je tourne tous les soirs, y compris le dimanche,

Parfois on sonne;

j’ouvre: c’est toi!

Vais-je te prendre par les hanches

Comme sur l'écran de mes nuits blanches?

Non: je te dis «comment ça va ?»

Et je t’emmène au cinéma

Op het zwarte scherm van mijn slapeloze nachten,

Ik, ik maak films

Zonder geld en zonder camera,

Bardot mag op vakantie:

Mijn ster ben jij altijd.

Om je te zeggen dat ik van je hou, niets te doen heb, deins ik terug:

Ik heb een hart maar geen maag

Daarom neem ik mijn wraak

Op het zwarte scherm van mijn slapeloze nachten

Waar ik films maak.

Eerst een close-up op je heupen

Dan een reizend panorama

Op je grote borst,

Zo begint mijn film,

Glimlachend loop ik naar je toe.

1.80 meter lang, biceps vol mouwen,

Ik barstte het scherm van mijn slapeloze nachten

Waar ik films maak,

Je bent al in mijn armen,

Het bed komt in lawine aan...

Op het zwarte scherm van mijn slapeloze nachten,

Waar ik films maak,

Een keer, twee keer, tien keer, twintig keer

Ik begin de reeks opnieuw

Waar je in mijn armen valt...

Ik fotografeer elke avond, ook op zondag,

Soms bellen we;

Ik open: jij bent het!

Zal ik je bij de heupen nemen?

Zoals op het scherm van mijn slapeloze nachten?

Nee: ik zeg je "hoe gaat het met je?"

En ik neem je mee naar de bioscoop