L'enfant aux papillons - Sylvie Vartan

Un petit garçon amoureux des papillons

Dès le matin parmi les fleurs du jardin

Joue du violon pour faire danser les papillons

Joue du violon pour faire danser les papillons

Et chaque jour il en arrive de nouveaux

Que son amour rend toujours, encore plus beaux

Et sur le corps certains portent des ailes d’or

Et sur le corps certains portent des ailes d’or

Mais dans le ciel il en vient tant et tant

Que le soleil n’arrive plus chez l’enfant

Qui en jouant pâlit avec les fleurs et ouvre grand

Ouvre grand ses yeux noyés de pleurs

Un beau matin il fait si noir au jardin

Que le garçon ne voit plus ses papillons

Il en est mort, mais les papillons dansent encore

Il en est mort, mais les papillons dansent encore

Et dans le ciel, les yeux brillants de soleil

Un petit ange, un petit ange au violon

Noir et aux ailes blanches, joue sa chanson

Et danse avec les papillons

Een kleine jongen verliefd op vlinders

Vroeg in de ochtend tussen de bloemen in de tuin

Speel viool om de vlinders te laten dansen

Speel viool om de vlinders te laten dansen

En elke dag komen er nieuwe bij

Die zijn liefde altijd nog mooier maakt

En op het lichaam dragen sommigen gouden vleugels

En op het lichaam dragen sommigen gouden vleugels

Maar in de lucht komen zo velen

Moge de zon het kind niet meer bereiken

Wie speelt wordt bleek van de bloemen en gaat wijd open

Open wijd haar ogen verdronken in tranen

Op een mooie ochtend is het zo donker in de tuin

Dat de jongen zijn vlinders niet meer ziet

Hij stierf eraan, maar de vlinders dansen nog steeds

Hij stierf eraan, maar de vlinders dansen nog steeds

En in de lucht, ogen stralend van de zon

Een kleine engel, een kleine engel met de viool

Zwart en wit gevleugeld, speel haar lied

En dans met de vlinders