Quella giusta per te - Stylophonic, Dargen D'Amico, Malika Ayane

Sei giù di corda

Sei giudicato

Ne soldi ne xfactor

Sei insodisfatto

E scrivi con l’ansia che chiami la banca

E guardi il muro ex bianco della stanza

Il sole batte beh, tutti dobbiamo campare

A far suonare i nostri brani dalle radio alle campane

Campagne acquisti discografiche

Se il tuo nome non compare per un pò dovrai campare col pane

Il mio ritratto è stato tratto da una trattoria

Mi hanno portato via mentre ero distratto dalla sangria

Parlare in pubblico mi stufa, mi stanca

Come andare a letto con l’alba

Come Offini negli anni 80

Da lontano sembra un gioco, come la guerra

Ma non farmi un primo piano, fammi un piano terra

In fondo a un corridoio Sanremese decadente

Basta che sia decente, anche se deludente

Rit

Diceva corri per ore e ore

Ma non c'è nota che resti perchè

Anche se è bene trovarsi un milione

Non avrai mai quella giusta per te

Ho sognato

Di avere della gente nelle vene

Che mio figlio mi metteva in casa di cura e faceva bene

Papo hai sempre fatto musica terribile

Aggiungeva, mi hai sempre fatto un thè imbevibile

Ah il futuro non spaventa

Ma lo fanno le canzoni che durano solo tre minuti e trenta

È una vita dura ma qualcuno deve farla

Dice Bruno Lauzi mentre si confessa a una farfalla

Non per cattiveria ma non me la sento davvero di prendermi sul serio

Per un album intero

Capirei ci fosse ancora Cosiga o la lira

Quando un artista piccolo vendeva cento lira

Quando mi riascolto ho gli spasmi muscolari

Mi gusto il pane, ma poi mi serve il buscopan

Se il pubblico si affeziona a quella ferita

Poi ti tocca sanguinare per tutta la vita

Rit (x3)

Je bent niet in orde

Je wordt beoordeeld

Noch geld noch xfactor

Je bent ontevreden

En je schrijft angstig dat je de bank belt

En kijk naar de voormalige witte muur van de kamer

De zon brandt goed, we moeten allemaal leven

Om onze liedjes van de radio's naar de klokken te laten rinkelen

Record koopcampagnes

Als je naam een ​​tijdje niet voorkomt zul je van brood moeten leven

Mijn portret is genomen vanuit een restaurant

Ze namen me mee terwijl ik werd afgeleid door de sangria

Spreken in het openbaar vermoeit me, vermoeit me

Zoals naar bed gaan met zonsopgang

Zoals Offi in de jaren 80

Van een afstand lijkt het een spel, zoals oorlog

Maar maak van mij geen eerste verdieping, maak van mij een begane grond

Aan het einde van een decadente Sanremo-corridor

Zolang het maar fatsoenlijk is, ook al is het teleurstellend

Vertraging

Er stond uren en uren rennen

Maar er is geen briefje dat blijft waarom

Zelfs als het goed is om een ​​miljoen te vinden

Je zult nooit de juiste voor je hebben

ik droomde

Om mensen in hun aderen te hebben

Dat mijn zoon me in het verpleeghuis heeft gestopt en het goed deed

Papo, je hebt altijd vreselijke muziek gemaakt

Hij voegde eraan toe, je hebt altijd een ondrinkbare thee voor me gemaakt

Ah de toekomst is niet eng

Maar liedjes die maar drie en dertig minuten duren wel

Het is een hard leven, maar iemand moet het leiden

Zegt Bruno Lauzi terwijl hij een vlinder bekent

Niet uit gemeen maar ik heb niet echt zin om mezelf serieus te nemen

Voor een heel album

Ik zou begrijpen dat er nog Cosiga of de lira was

Toen een kleine kunstenaar honderd lira verkocht

Als ik er weer naar luister heb ik spierkrampen

Ik geniet van het brood, maar dan heb ik de buscopan nodig

Als het publiek aan die wond gehecht raakt?

Dan moet je levenslang bloeden

Rit (x3)