Lentissimo - Malika Ayane

Se è colpa del vino non so

Sembra il tempo scorra lentissimo

Senza dare il peggio di sé

Come fosse senza peso

Un punto di vista diverso

Un dettaglio anche se piccolo

Può cambiare il senso di un quadro

Di un cliché

Del bisogno di te

Promettimi l’immenso, giura che sarà perfetto

Che non importerà se poco a poco si consuma

L’attimo che conta è quello che permette di sognare ora

Tieni stretto il meglio di me

Forse non ti sembra moltissimo

Stare in superficie e sbagliato

Ma non volte lì puoi anche prender fiato

Promettimi l’immenso giura che sarà perfetto

Che non importerà se poco a poco si consuma

L’attimo che conta è quello che promette di sognare

Inutile specchiarsi dove è nero e sporco il mare

Ma spingimi più in là perché sia lenta la caduta

I limiti lo vedi ci son solo se vogliamo averne

Basta parlare per complimenti

Prova a stupirmi

Promettimi l’immenso giura che sarà perfetto

Che non importerà se poco a poco si consuma

L’attimo che conta è quello che promette di sognare ora

Ik weet niet of het de schuld van de wijn is

De tijd lijkt heel langzaam te gaan

Zonder het slechtste van zichzelf te geven

Alsof het gewichtloos is

Een ander gezichtspunt

Een detail, zij het een kleintje

Het kan de betekenis van een schilderij veranderen

van een cliché

Van jou nodig hebben

Beloof me het immense, zweer dat het perfect zal zijn

Wat niet uitmaakt als het geleidelijk verslijt

Het moment dat telt, is wat je nu laat dromen

Houd vast aan het beste van mij

Misschien lijkt het je niet veel

Aan de oppervlakte zijn is verkeerd

Maar soms kom je daar ook even op adem

Beloof me de immense zweer dat het perfect zal zijn

Wat niet uitmaakt als het geleidelijk verslijt

Het moment dat telt is het moment dat belooft te dromen

Het heeft geen zin om in de spiegel te kijken waar de zee zwart en vuil is

Maar duw me verder om de val langzamer te maken

Je ziet dat de limieten er alleen zijn als we ze willen hebben

Spreek gewoon voor complimenten

Probeer me te verrassen

Beloof me de immense zweer dat het perfect zal zijn

Wat niet uitmaakt als het geleidelijk verslijt

Het moment dat er toe doet, is wat het belooft om nu te dromen