Neve casomai (Un amore straordinario) - Malika Ayane

Non so più chi sei,

non somigli a chi,

a chi sa difendermi da me.

Non spieghi perché,

ma mi lasci indietro.

Ti lascerò,

ma soltanto per un po',

tra i dubbi che

sanno esser guai…

Provi ad ingannarmi

quando parli

di un amore straordinario.

Anche un’unica illusione

può bastarmi,

forse a crederci si avvera.

Lo sai

che dove brucia è vivo,

ma poi

ti perdi, cerchi il cielo

e non c'è ghiaccio mai,

neve casomai.

Non so più chi sei,

né chi son quei due,

fingono col mondo di esser noi.

Chi fa male a chi

neanche me lo chiedo.

Mi aggrapperò

a quei sogni che non ho saputo mai

rendere miei…

ai dubbi che

sanno esser guai…

Provi ad ingannarmi

quando parli

di un amore straordinario.

Anche un’ultima illusione

può bastarmi

forse a crederci si avvera.

Lo sai,

finché brucia è vivo,

ma poi

ti perdi, cerchi il cielo

e non c'è ghiaccio ormai,

neve casomai.

(Grazie a Gabriela per questo testo)

Ik weet niet meer wie je bent

je lijkt niet op wie,

aan degenen die weten hoe ze mezelf tegen mij moeten verdedigen.

Je legt niet uit waarom,

maar laat me achter.

Ik zal je verlaten,

maar slechts voor een tijdje,

onder de twijfels dat

ze weten hoe ze in de problemen moeten komen...

Je probeert me te bedriegen

wanneer je spreekt

van een buitengewone liefde.

Zelfs een enkele illusie

dat is genoeg voor mij

misschien om te geloven dat het uitkomt.

Je weet wel

dat waar het brandt het leeft,

maar dan

je verdwaalt, je zoekt de lucht

en er is nooit ijs,

sneeuw voor het geval dat.

Ik weet niet meer wie je bent

noch wie zijn die twee,

ze doen alsof aan de wereld dat ze ons zijn.

Wie doet wie pijn?

Ik vraag het me niet eens af.

ik zal volhouden

naar die dromen die ik nooit heb gekend

maak de mijne...

om eraan te twijfelen dat

ze weten hoe ze in de problemen moeten komen...

Je probeert me te bedriegen

wanneer je spreekt

van een buitengewone liefde.

Zelfs een laatste illusie

dat kan genoeg zijn voor mij

misschien om te geloven dat het uitkomt.

Je weet wel,

zolang het brandt, leeft het,

maar dan

je verdwaalt, je zoekt de lucht

en er is nu geen ijs,

sneeuw voor het geval dat.

(Met dank aan Gabriela voor deze tekst)