Позвони мне - ST1M

Я знаю, ты не спишь этим летним вечером

Тёплый ветер сквозь окно гладит твои плечи

Ты не спускаешь с телефона глаз, но в который час

Не решаешься дать мне ещё один шанс

Время тает словно снег на твоих ресницах

Хочу чтобы это было сном, но, увы, не спится

И снова в унисон сонному городу,

Лаская клавиши рояля, ты играешь в гордую

А я считаю в недопитом кофе звёзды,

А между нами километры, мили, вёрсты

Пусть горит огнём весь мир, теплее мне не станет

Я устал обиду и любовь менять местами

Просто выброси из памяти все ссоры

Отпустив меня в рубиновые дни,

Или просто позвони мне, просто позвони…

Я назову твоим именем первый летний дождь

И буду ждать тебя под ним, пока ты не придёшь

Чтобы коснуться южным бризом твоих губ

И раствориться в мириадах нескончаемых минут

Пусть эта песня греет, словно солнце на закате

Напоминая тебе теплоту моих объятий,

Купая в бархатных словах и хрустальных нотах

Среди открытых писем и совсем недавних фото

Вдыхая дым, выдыхая кольца сплина,

Я верю этим поездам, проходящим мимо,

Пытаясь отыскать твой взгляд на полотнах Гойи,

Я утопаю в миллионе минорных историй

Разбуди память, дай гордости уснуть

И вернись назад в нашу первую весну

Затеряйся в нежности, как в свете дня огни

Или просто позвони мне, просто позвони…

Ik weet dat je wakker bent deze zomeravond

Warme wind door het raam streelt je schouders

Je houdt je ogen op de telefoon gericht, maar hoe laat?

Aarzelend om me nog een kans te geven

De tijd smelt als sneeuw op je wimpers

Ik wil dat dit een droom is, maar helaas, ik kan niet slapen

En weer in harmonie met de slaperige stad,

Door de toetsen van de piano te strelen, speel je trots

En ik tel sterren in onafgemaakte koffie,

En er zijn kilometers, mijlen, versts tussen ons

Laat de hele wereld branden met vuur, ik krijg het niet warmer

Ik ben de wrok beu en vind het heerlijk om van plaats te veranderen

Gooi gewoon alle ruzies uit je geheugen

Laat me gaan in robijnrode dagen

Of bel mij, bel gewoon...

Ik zal de eerste zomerregen naar jou vernoemen

En ik zal eronder op je wachten tot je komt

Om je lippen aan te raken met de zuidelijke bries

En oplossen in ontelbare eindeloze minuten

Laat dit lied warm worden als de zon bij zonsondergang

Ik herinner je aan de warmte van mijn omhelzing

Badend in fluwelen woorden en kristalnoten

Tussen open brieven en meest recente foto's

Rook inademen, miltringen uitademen,

Ik geloof dat deze treinen voorbij komen

Proberen je blik te vinden in Goya's schilderijen,

Ik verdrink in een miljoen kleine verhalen

Maak de herinnering wakker, laat de trots in slaap vallen

En kom terug naar onze eerste lente

Verdwaal in tederheid, als lichten in het daglicht

Of bel mij, bel gewoon...