Девочка из прошлого - Руки Вверх!, ST1M

Вечер субботы, центр и я с кофе на вынос.

Все спешат вокруг.

Евро - упал, долла - вырос.

И тут ты, среди суеты всей этой,

Как всегда с улыбкой на лице.

Вот так везенье-то.

Я ведь до сих пор помню, как пахли твои духи.

И как потом меня друзья домой вели бухим.

А я бормотал твое имя вслух неразборчиво,

То и дело спотыкаясь о бордюр обочины.

Даже не знаю, что сказать тебе.

Наверное: "Здравствуй..."

Хотя на ум приходят фразы обидней гораздо.

Я столько раз на этот случай подбирал слова,

Но горький вкус воспоминаний оказался сладковат.

И сразу в голове шеснарик, балкон на девятом,

И тот чертов апрель, в котором я встретил тебя там.

Рано или поздно зарубцуются раны от лжи,

А тебе ведь с этим жить.

Ты - мой дождь непрошеный, девочка из прошлого.

Мне не говори: "Прости".

Не говори: "Прости".

Лучше по-хорошему, девочка из прошлого

Уходи... Уходи!

Ты - мой дождь непрошеный, девочка из прошлого.

Мне не говори: "Прости".

Не говори: "Прости".

Лучше по-хорошему, девочка из прошлого

Уходи... Уходи!

Ты появилась также неожиданно, как и исчезла.

Ненавижу, но зла не держу на тебя, если честно.

Говорю, а земля уходит из-под ног.

Год как женат, а так по-старому все в остальном.

Слышал, ты тоже завела семью - дочь растишь.

Все прямо так, как ты в детстве мечтала в точности.

А ты ведь не изменилась совсем...

С тех пор, как песни "Руки вверх" звучали с кассет.

Не надо взглядов этих жалобных - не поможет.

"Рада видеть, бла-бла-бла", - и тебе того же.

Давай без лишней мишуры, нам же не по пятнадцать.

Я давно оставил затею с тобою поквитаться.

Ладно, пора мне.

Да и ты уже спешишь, вижу.

Хотя память итак не даст подпустить тебя ближе.

Рано или поздно зарубцуются раны от лжи,

А тебе ведь с этим жить.

Ты - мой дождь непрошеный, девочка из прошлого.

Мне не говори: "Прости".

Не говори: "Прости".

Лучше по-хорошему, девочка из прошлого

Уходи... Уходи!

Ты - мой дождь непрошеный, девочка из прошлого.

Мне не говори: "Прости".

Не говори: "Прости".

Лучше по-хорошему, девочка из прошлого

Уходи... Уходи!

Ты - мой дождь непрошеный, девочка из прошлого.

Мне не говори: "Прости".

Не говори: "Прости".

Лучше по-хорошему, девочка из прошлого

Уходи... Уходи!

Ты - мой дождь непрошеный, девочка из прошлого.

Мне не говори: "Прости".

Не говори: "Прости".

Лучше по-хорошему, девочка из прошлого

Уходи... Уходи!

Zaterdagavond, binnenstad en ik met koffie to go.

Iedereen rent in het rond.

Euro daalde, dollar steeg.

En hier ben je, te midden van al deze drukte,

Zoals altijd met een lach op je gezicht.

Dat is hoe gelukkig.

Ik herinner me nog hoe je parfum rook.

En toen brachten mijn vrienden me dronken naar huis.

En ik mompelde je naam onverstaanbaar hardop,

Af en toe struikelen over de stoeprand.

Ik weet niet eens wat ik je moet vertellen.

Waarschijnlijk "Hoi..."

Hoewel er veel meer aanstootgevende zinnen in me opkomen.

Ik heb zo vaak woorden voor dit geval gekozen,

Maar de bittere smaak van herinneringen bleek zoet.

En meteen in mijn hoofd shesnarik, een balkon op de negende,

En die verdomde april dat ik je daar ontmoette.

Vroeg of laat zullen de wonden van leugens genezen,

En je moet ermee leven.

Jij bent mijn ongevraagde regen, meisje uit het verleden.

Zeg geen 'het spijt me' tegen me.

Zeg niet "het spijt me"

Wees aardig, meisje uit het verleden

Ga weg... Ga weg!

Jij bent mijn ongevraagde regen, meisje uit het verleden.

Zeg geen 'het spijt me' tegen me.

Zeg niet "het spijt me"

Wees aardig, meisje uit het verleden

Ga weg... Ga weg!

Je verscheen even plotseling als je verdween.

Ik haat je, maar om eerlijk te zijn koester ik geen wrok tegen je.

zeg ik, en de aarde gaat onder mijn voeten weg.

Een jaar getrouwd en verder is alles hetzelfde als voorheen.

Ik heb gehoord dat je ook een gezin hebt gesticht - je voedt een dochter op.

Alles is precies zoals je droomde in je kindertijd precies.

Maar je bent helemaal niet veranderd...

Sindsdien klonken de nummers "Hands up" van cassettes.

Kijk niet naar deze klagend - zal niet helpen.

"Goed je te zien, bla bla bla" - hetzelfde voor jou.

Kom op, zonder al te veel klatergoud zijn we geen vijftien.

Ik heb het idee om wraak op je te nemen al lang opgegeven.

Oké, het is tijd voor mij.

Ja, en je hebt al haast, zie ik.

Hoewel het geheugen je niet dichterbij laat komen.

Vroeg of laat zullen de wonden van leugens genezen,

En je moet ermee leven.

Jij bent mijn ongevraagde regen, meisje uit het verleden.

Zeg geen 'het spijt me' tegen me.

Zeg niet "het spijt me"

Wees aardig, meisje uit het verleden

Ga weg... Ga weg!

Jij bent mijn ongevraagde regen, meisje uit het verleden.

Zeg geen 'het spijt me' tegen me.

Zeg niet "het spijt me"

Wees aardig, meisje uit het verleden

Ga weg... Ga weg!

Jij bent mijn ongevraagde regen, meisje uit het verleden.

Zeg geen 'het spijt me' tegen me.

Zeg niet "het spijt me"

Wees aardig, meisje uit het verleden

Ga weg... Ga weg!

Jij bent mijn ongevraagde regen, meisje uit het verleden.

Zeg geen 'het spijt me' tegen me.

Zeg niet "het spijt me"

Wees aardig, meisje uit het verleden

Ga weg... Ga weg!