Ты моё лето - Бьянка, ST1M

Жизнь научила не привязываться ни к кому.

Не трать время на разговоры — я не пойму.

Я не хочу тебя терять, но рублю канаты.

Перед тобой не тот, кого ты любила когда-то.

Мне не хватает крыльев за спиной, извини…

И лучше б мне вообще не знать твоего имени.

Меня пьянит ночное небо над чужой Москвой,

Этот город таких как я и ты видит насквозь.

Пусть рассвет на этот раз повременит малость,

Эти мгновения — всё, что у нас с тобой осталось.

А дальше — грусть, не оборачиваясь и не плача,

Уверен, и тебе счастье виделось иначе.

Припев:

Если однажды скажешь мне: «Пока»,

Я тебя не отпущу, ты так и знай.

И пусть от тебя веет холодом —

Но ты моё лето в конце света

Если однажды скажешь мне: «Пока»,

Я тебя просто так не отдам.

Я буду первой, ты мои нервы.

Ты моё лето в конце света

У подъезда ждёт такси — я ухожу без слов,

Так не бывает, чтоб во всём всегда везло.

Наши судьбы крепким узлом связало воедино,

Но жизнь — это не только дни Святого Валентина.

На сколько нас с тобой хватило?

Смешно представить.

Воспоминания тают с календарными листами.

Когда-то нас не станет в хрониках этой вселенной.

Мы много раз ошибались, но в этот раз всё верно.

Я не хочу отражаться больше в твоих глазах.

Курс — прямиком в пропасть и по газам,

Завтра не наступит никогда только для нас двоих.

Я буду высоко в небе, если что — звони.

Припев:

Если однажды скажешь мне: «Пока»,

Я тебя не отпущу, ты так и знай.

И пусть от тебя веет холодом —

Но ты моё лето в конце света

Если однажды скажешь мне: «Пока»,

Я тебя просто так не отдам.

Я буду первой, ты мои нервы.

Ты моё лето в конце света

Ну почему вот так бывает?

Уже весна, а снег не тает.

Скажу: «люблю», но кто его знает?

Скажу пока, что я не знаю.

Я думала, что будет проще

Стереть все дни, стереть все ночи.

Но без тебя вообще не очень,

Ты как воздух — мне нужен срочно.

Припев:

Если однажды скажешь мне: «Пока»,

Я тебя не отпущу, ты так и знай.

И пусть от тебя веет холодом —

Но ты моё лето в конце света

Если однажды скажешь мне: «Пока»,

Я тебя просто так не отдам.

Я буду первой, ты мои нервы.

Ты моё лето в конце света

Если однажды скажешь мне: «Пока»,

Я тебя не отпущу, ты так и знай.

И пусть от тебя веет холодом —

Но ты моё лето в конце света

Если однажды скажешь мне: «Пока»,

Я тебя просто так не отдам.

Я буду первой, ты мои нервы.

Я буду первой, ты мои нервы…

Het leven heeft me geleerd me aan niemand te hechten.

Verspil geen tijd met praten - ik zal het niet begrijpen.

Ik wil je niet kwijt, maar ik snij de touwen door.

Voor jou is niet degene van wie je ooit hield.

Ik mis de vleugels achter mijn rug, sorry...

En het zou beter voor me zijn om je naam helemaal niet te weten.

De nachtelijke hemel boven buitenlands Moskou bedwelmt me,

Deze stad doorziet mensen zoals ik en jij.

Laat de dageraad deze keer een beetje wachten,

Deze momenten zijn alles wat we nog met je hebben.

En dan - verdriet, zonder je om te draaien en niet te huilen,

Ik weet zeker dat je geluk anders zag.

Refrein:

Als je me op een dag "dag" zegt

Ik laat je niet gaan, dat weet je.

En laat de kou uit je waaien -

Maar jij bent mijn zomer aan het einde van de wereld

Als je me op een dag "dag" zegt

Ik zal je niet zomaar opgeven.

Ik zal de eerste zijn, jullie zijn mijn zenuwen.

Jij bent mijn zomer aan het einde van de wereld

Een taxi wacht bij de ingang - ik vertrek zonder een woord,

Het gebeurt niet dat alles altijd geluk heeft.

Ons lot is verbonden met een sterke knoop,

Maar het leven is niet alleen Valentijnsdag.

Hoe lang waren jij en ik genoeg?

Het is grappig om je voor te stellen.

Herinneringen smelten samen met kalenderbladen.

Op een dag zullen we niet in de kronieken van dit universum staan.

We hadden het vaak mis, maar deze keer klopt alles.

Ik wil niet meer in je ogen worden weerspiegeld.

De koers gaat recht de afgrond in en door gassen,

Morgen komt nooit alleen voor ons tweeën.

Ik zal hoog in de lucht zijn, als er iets is - bel.

Refrein:

Als je me op een dag "dag" zegt

Ik laat je niet gaan, dat weet je.

En laat de kou uit je waaien -

Maar jij bent mijn zomer aan het einde van de wereld

Als je me op een dag "dag" zegt

Ik zal je niet zomaar opgeven.

Ik zal de eerste zijn, jullie zijn mijn zenuwen.

Jij bent mijn zomer aan het einde van de wereld

Wel, waarom gebeurt dit?

Het is al lente, maar de sneeuw smelt niet.

Ik zal zeggen: "Ik hou van", maar wie weet?

Ik zeg voorlopig dat ik het niet weet.

Ik dacht dat het makkelijker zou zijn

Wis alle dagen, wis alle nachten.

Maar zonder jou is het helemaal niet goed,

Je bent als lucht - ik heb het dringend nodig.

Refrein:

Als je me op een dag "dag" zegt

Ik laat je niet gaan, dat weet je.

En laat de kou uit je waaien -

Maar jij bent mijn zomer aan het einde van de wereld

Als je me op een dag "dag" zegt

Ik zal je niet zomaar opgeven.

Ik zal de eerste zijn, jullie zijn mijn zenuwen.

Jij bent mijn zomer aan het einde van de wereld

Als je me op een dag "dag" zegt

Ik laat je niet gaan, dat weet je.

En laat de kou uit je waaien -

Maar jij bent mijn zomer aan het einde van de wereld

Als je me op een dag "dag" zegt

Ik zal je niet zomaar opgeven.

Ik zal de eerste zijn, jullie zijn mijn zenuwen.

Ik zal de eerste zijn, jullie zijn mijn zenuwen...