Закон стаи - ST1M

Припев:

Я одинокий волк, где-то бродит моя стая.

Рядом никого, но все читается в оскале.

Это приговор, и сильный слабого раздавит,

Объявив его.

Я одинокий волк, и где-то бродит моя стая.

Рядом никого, но все читается в оскале.

Это приговор!

Приговор!

Приговор!

Приговор!

Это война с самим собой, огневой рубеж,

Но каким бы свой не был подонком, своего не ешь.

Закон стаи даже чужаки знают,

Жизнь сама накажет всех их, просто плюй таким в харю.

Многие путают со слабостью доброту.

Прыгни выше головы, для храбрости, вот батут.

Тут даже простую надежду сочтут за допинг.

Путь от утопии до места, где тебя за мечту утопят.

Те, кто знают правду, молчат, трепятся лжецы.

И каждый ищет золото, но большинству светит лишь цинк.

Люди гибнут за металл, так было всегда,

Но на этой частоте ты кем-то забытый сигнал.

Кому борьба, кому порядок и уют.

Одни жрут черно-белый хлеб, другие радугой блюют.

И вариантов нет извлечь этот корень зла,

Еще один засвеченный фото слайд.

Припев:

Где-то бродит моя стая.

Рядом никого, но все читается в оскале.

Это приговор, и сильный слабого раздавит,

Объявив его.

Я одинокий волк, и где-то бродит моя стая.

Рядом никого, но все читается в оскале.

Это приговор!

Приговор!

Приговор!

Приговор!

Тупое безразличие спрятано под маской боли.

Вот вам халявные билеты на малайский Боинг.

Слепой толпе, больше чем снайперу нужна мишень.

Помощь приходит тогда, когда и не ждал уже.

Предупредительный выстрел все чаще выстрел в спину,

Никто не боится высоты, пока их вниз не скинут.

Завтра мы станем просто точками на диаграмме,

Они дают людям взаймы только что их ограбив.

Зеленый свет ждут оптимисты и дальтоники.

В наше время ты — труп, если ты искренен на толику.

Твой внутренний мир оценит лишь патологоанатом,

Ты без страховки вновь бежишь по тонкому канату.

Все мы когда-нибудь проснемся, жизнь — морфий.

Я в клочья порванные идеалы сшить смог.

И вариантов нет извлечь этот корень зла,

Еще один засвеченный фото слайд.

Припев:

Где-то бродит моя стая.

Рядом никого, но все читается в оскале.

Это приговор, и сильный слабого раздавит,

Объявив его.

Я одинокий волк, и где-то бродит моя стая.

Рядом никого, но все читается в оскале.

Это приговор!

Приговор!

Приговор!

Приговор!

Где-то бродит моя стая.

Рядом никого, но все читается в оскале.

Это приговор, и сильный слабого раздавит,

Объявив его.

Я одинокий волк, и где-то бродит моя стая.

Рядом никого, но все читается в оскале.

Это приговор!

Приговор!

Приговор!

Приговор!

Refrein:

Ik ben een eenzame wolf, mijn roedel dwaalt ergens rond.

Er is niemand in de buurt, maar alles wordt met een grijns gelezen.

Dit is een zin, en de sterke zal de zwakke verpletteren,

Door het aan te geven.

Ik ben een eenzame wolf en mijn roedel zwerft ergens rond.

Er is niemand in de buurt, maar alles wordt met een grijns gelezen.

Dit is het oordeel!

Zin!

Zin!

Zin!

Dit is een oorlog met jezelf, een vuurlinie,

Maar hoe je klootzak ook is, eet die van jezelf niet op.

Zelfs vreemden kennen de wet van de roedel

Het leven zelf zal ze allemaal straffen, spuug gewoon zo in de beker.

Veel mensen verwarren vriendelijkheid met zwakte.

Spring over je hoofd, voor moed, hier is een trampoline.

Hier zal zelfs een simpele hoop als doping worden beschouwd.

Het pad van utopie naar een plek waar je zult verdrinken voor een droom.

Degenen die de waarheid kennen zwijgen, leugenaars praten.

En iedereen is op zoek naar goud, maar voor de meesten schijnt alleen zink.

Mensen sterven voor metaal, het is altijd zo geweest

Maar op deze frequentie ben je een vergeten signaal door iemand.

Voor wie is de strijd, voor wie is orde en troost.

Sommigen eten zwart-wit brood, anderen braken regenbogen uit.

En er zijn geen opties om deze wortel van het kwaad te verwijderen,

Nog een overbelichte fotodia.

Refrein:

Ergens dwaalt mijn kudde rond.

Er is niemand in de buurt, maar alles wordt met een grijns gelezen.

Dit is een zin, en de sterke zal de zwakke verpletteren,

Door het aan te geven.

Ik ben een eenzame wolf en mijn roedel zwerft ergens rond.

Er is niemand in de buurt, maar alles wordt met een grijns gelezen.

Dit is het oordeel!

Zin!

Zin!

Zin!

Doffe onverschilligheid is verborgen onder het masker van pijn.

Hier zijn gratis tickets voor een Maleisische Boeing.

Blinde menigte, meer dan een sluipschutter heeft een doelwit nodig.

Hulp komt wanneer je het niet verwacht.

Een waarschuwingsschot is vaker een schot in de rug,

Niemand heeft hoogtevrees totdat ze naar beneden worden gegooid.

Morgen zijn we slechts stippen op een diagram,

Ze lenen mensen uit net nadat ze ze hebben beroofd.

Het groene licht wacht op optimisten en kleurenblinden.

In onze tijd ben je een lijk als je oprecht bent tegen een fractie.

Je innerlijke wereld wordt alleen beoordeeld door een patholoog,

Je loopt weer langs een dun touw zonder verzekering.

We zullen allemaal ooit wakker worden, het leven is morfine.

Ik kon verscheurde idealen aan flarden naaien.

En er zijn geen opties om deze wortel van het kwaad te verwijderen,

Nog een overbelichte fotodia.

Refrein:

Ergens dwaalt mijn kudde rond.

Er is niemand in de buurt, maar alles wordt met een grijns gelezen.

Dit is een zin, en de sterke zal de zwakke verpletteren,

Door het aan te geven.

Ik ben een eenzame wolf en mijn roedel zwerft ergens rond.

Er is niemand in de buurt, maar alles wordt met een grijns gelezen.

Dit is het oordeel!

Zin!

Zin!

Zin!

Ergens dwaalt mijn kudde rond.

Er is niemand in de buurt, maar alles wordt met een grijns gelezen.

Dit is een zin, en de sterke zal de zwakke verpletteren,

Door het aan te geven.

Ik ben een eenzame wolf en mijn roedel zwerft ergens rond.

Er is niemand in de buurt, maar alles wordt met een grijns gelezen.

Dit is het oordeel!

Zin!

Zin!

Zin!