Пока звучит музыка - ST1M

Мой город окутал смог огромный крематорий,

Хочешь пойти против него, надгробья наготове!

Каждый день, словно под лёд, мой ice bucket challenge;

И этот путь не для тебя, если ты в знаки веришь.

Я вглядываюсь в зеркала, но там уже не я.

-

Бездна, ощущение полного погружения.

Неужели зря столько протоптано миль,

И вера голодом нас морит, чтобы потом накормить.

Мы видим что хотим, проще говоря — слепы,

Дрейфуя от берегу к берегу по морям судьбы.

Эта попытка обуздать стихию безнадёжна.

Выход есть, но тех, кто тебя покинул не найдёшь там.

И чем безжалостнее время — тем больше амбиций!

Тут порой даже не взлетев уже можешь разбиться.

Она — единственная сила здесь, что движет мной,

Пока музыка звучит — я живой!

Припев:

Если по другому никак, я подберу пароли к замкам.

В кулак сжата рука, пока звучит музыка.

Если по другому никак, я подберу пароли к замкам.

В кулак сжата рука, пока звучит музыка.

Мечты закатаны в бетон, как в 90-е —

Это не променад давно, тут гонка на выносливость.

Рано или поздно всем нам перекроют воздух,

Но где трудно остальным, там мне легко и просто.

Я вижу сцену, когда все другие эшафот,

Меня не зря тут люди оклеймили чужаком.

Уже который год туда-сюда течением носит,

Именно так нарисовал бы Боттичелли осень.

Гребанный поплавок: не на дно, ни в небеса;

Я принимаю настоящие таким, как есть!

Выбор невелик: или сбежать, или погибнуть здесь.

Соблазн на острие ножа — мой любимый жанр;

«Железный занавес» прогнил, алюминий ржавый!

Она — единственная сила здесь, что движет мной.

Пока музыка звучит — я живой!

Припев:

Если по другому никак, я подберу пароли к замкам.

В кулак сжата рука, пока звучит музыка.

Если по другому никак, я подберу пароли к замкам.

В кулак сжата рука, пока звучит музыка.

Если по другому никак, я подберу пароли к замкам.

В кулак сжата рука, пока звучит музыка.

Если по другому никак, я подберу пароли к замкам.

В кулак сжата рука, пока звучит музыка.

Mijn stad was gehuld in een enorm crematorium,

Je wilt tegen hem ingaan, grafstenen in de aanslag!

Elke dag, zoals onder het ijs, mijn ijsemmeruitdaging;

En dit pad is niet voor jou als je in tekenen gelooft.

Ik kijk in de spiegels, maar ik ben er niet meer.

-

Een afgrond, een gevoel van volledige onderdompeling.

Is het echt tevergeefs dat er zoveel kilometers zijn afgelegd,

En het geloof verhongert ons om ons later te voeden.

We zien wat we willen, met andere woorden, we zijn blind,

Drijvend van kust tot kust op de zeeën van het lot.

Deze poging om de elementen te beteugelen is hopeloos.

Er is een uitweg, maar degenen die je hebben verlaten, zullen daar niet worden gevonden.

En hoe meedogenlozer de tijd, hoe meer ambitie!

Hier kun je soms zelfs crashen zonder op te stijgen.

Zij is de enige kracht hier die me beweegt

Zolang de muziek speelt, leef ik!

Refrein:

Als het niet anders kan, zal ik de wachtwoorden van de sloten raden.

Een hand wordt tot een vuist gebald terwijl de muziek speelt.

Als het niet anders kan, zal ik de wachtwoorden van de sloten raden.

Een hand wordt tot een vuist gebald terwijl de muziek speelt.

Dromen worden in beton gerold, zoals in de jaren 90 -

Dit is geen promenade voor een lange tijd, het is een endurance race.

Vroeg of laat zullen we allemaal de lucht blokkeren,

Maar waar het voor anderen moeilijk is, is het voor mij makkelijk en simpel.

Ik zie de scène wanneer alle andere steigers

Het is niet voor niets dat mensen me hier als een vreemdeling bestempelden.

Al vele jaren vloeit de stroom heen en weer,

Zo zou Botticelli de herfst hebben geschilderd.

Verdomde vlotter: niet naar de bodem, niet naar de hemel;

Ik accepteer de echte zoals ze zijn!

De keuze is klein: hier ontsnappen of sterven.

Messenverleiding is mijn favoriete genre;

Het IJzeren Gordijn is verrot, het aluminium is roestig!

Zij is de enige kracht hier die me beweegt.

Zolang de muziek speelt, leef ik!

Refrein:

Als het niet anders kan, zal ik de wachtwoorden van de sloten raden.

Een hand wordt tot een vuist gebald terwijl de muziek speelt.

Als het niet anders kan, zal ik de wachtwoorden van de sloten raden.

Een hand wordt tot een vuist gebald terwijl de muziek speelt.

Als het niet anders kan, zal ik de wachtwoorden van de sloten raden.

Een hand wordt tot een vuist gebald terwijl de muziek speelt.

Als het niet anders kan, zal ik de wachtwoorden van de sloten raden.

Een hand wordt tot een vuist gebald terwijl de muziek speelt.