Октябрь - ST1M

Я не забыл до сих пор

Даже вдали от тебя,

Но как мне унять эту боль

В последние дни октября

Я не забыл до сих пор

Даже вдали от тебя,

Но как мне унять эту боль

В последние дни октября

Мой город спит, да и мне не помешало бы,

Но сердце посылает в голову жалобы

И за пожаром всегда следует ливень

Важно поймать момент между и стать на каплю счастливей.

Не успев начать всё, мы всё тут же подытожили

То ли мы разные совсем, то ли слишком похожие

Мы прожили целую жизнь за те семь сумасшедших дней,

Но реальность оказалась сильней.

От любви до гроба, недалеко до гроба,

Если ты слышишь это, знай, мы виноваты оба

В омут с головой — это про нас с тобой,

Только вот чувства и слова снова вразнобой.

У нас как в песне «Белые обои, чёрная посуда»,

Но нам обоим ни к чему лишние пересуды

Только вот от воспоминаний некуда деться,

Тот октябрь до сих пор в моём сердце

Я не забыл до сих пор

Даже вдали от тебя,

Но как мне унять эту боль

В последние дни октября

Я не забыл до сих пор

Даже вдали от тебя,

Но как мне унять эту боль

В последние дни октября

Вместо плюса между нами вопросительный знак

Я поменял бы их местами, если б только знал как

Мы быстро вспыхнули, но так же быстро перегорели

И ни следа от прошлого, как от выцветшей акварели.

Этот мегаполис свёл нас и разлучил

У него на это есть миллион причин

И всё опять вернулось на круги своя

У тебя теперь своя жизнь, у меня своя.

В календаре давно весна, а в сердце всё ещё осень

Двадцать пять точка десять точка два ноль ноль восемь

И если вдруг меня спросят, был ли я счастлив — я молча кивну,

Я был готов остаться навечно в этом плену.

Наши судьбы разминулись, хотя им в одну сторону

Мы остались друзьями и всё, казалось бы, здорово

Только вот от воспоминаний некуда деться,

Тот октябрь до сих пор в моём сердце

Я не забыл до сих пор

Даже вдали от тебя,

Но как мне унять эту боль

В последние дни октября

Я не забыл до сих пор

Даже вдали от тебя,

Но как мне унять эту боль

В последние дни октября

Я не забыл до сих пор

Даже вдали от тебя,

Но как мне унять эту боль

В последние дни октября

Я не забыл до сих пор

Даже вдали от тебя,

Но как мне унять эту боль

В последние дни октября

ben ik tot nu toe niet vergeten

Zelfs weg van jou

Maar hoe kan ik deze pijn wegnemen?

In de laatste dagen van oktober

ben ik tot nu toe niet vergeten

Zelfs weg van jou

Maar hoe kan ik deze pijn wegnemen?

In de laatste dagen van oktober

Mijn stad slaapt, en het zou me geen pijn doen,

Maar het hart stuurt klachten naar het hoofd

En een vuur wordt altijd gevolgd door een stortbui

Het is belangrijk om het moment ertussen te pakken en een beetje gelukkiger te worden.

Zonder tijd te hebben om aan alles te beginnen, hebben we meteen alles samengevat

Of we zijn totaal verschillend, of we lijken te veel op elkaar

We leefden ons hele leven in die zeven gekke dagen

Maar de werkelijkheid bleek sterker.

Van liefde tot het graf, niet ver van het graf,

Als je dit hoort, weet dan dat we allebei schuldig zijn

In het zwembad met je hoofd - het gaat over jou en mij,

Alleen nu zijn gevoelens en woorden weer niet in orde.

We hebben, zoals in het nummer "Wit behang, zwarte borden",

Maar we hebben allebei geen onnodige roddels nodig

Alleen nu is er geen plaats meer voor herinneringen,

Die oktober zit nog steeds in mijn hart

ben ik tot nu toe niet vergeten

Zelfs weg van jou

Maar hoe kan ik deze pijn wegnemen?

In de laatste dagen van oktober

ben ik tot nu toe niet vergeten

Zelfs weg van jou

Maar hoe kan ik deze pijn wegnemen?

In de laatste dagen van oktober

In plaats van een plus tussen ons, een vraagteken

Ik zou ze ruilen als ik maar wist hoe

We laaiden snel op, maar net zo snel opgebrand

En geen spoor van het verleden, zoals een vervaagde aquarel.

Deze metropool bracht ons samen en scheidde ons

Hij heeft hier een miljoen redenen voor

En alles werd weer normaal

Nu heb jij je eigen leven, ik het mijne.

De lente staat lang op de kalender, maar de herfst zit nog steeds in het hart

vijfentwintig punt tien punt twee nul nul acht

En als ze me plotseling vragen of ik gelukkig was, knik ik zwijgend,

Ik was klaar om voor altijd in deze gevangenschap te blijven.

Onze lotsbestemmingen hebben elkaar gemist, hoewel ze aan dezelfde kant staan

We bleven vrienden en alles leek geweldig te zijn

Alleen nu is er geen plaats meer voor herinneringen,

Die oktober zit nog steeds in mijn hart

ben ik tot nu toe niet vergeten

Zelfs weg van jou

Maar hoe kan ik deze pijn wegnemen?

In de laatste dagen van oktober

ben ik tot nu toe niet vergeten

Zelfs weg van jou

Maar hoe kan ik deze pijn wegnemen?

In de laatste dagen van oktober

ben ik tot nu toe niet vergeten

Zelfs weg van jou

Maar hoe kan ik deze pijn wegnemen?

In de laatste dagen van oktober

ben ik tot nu toe niet vergeten

Zelfs weg van jou

Maar hoe kan ik deze pijn wegnemen?

In de laatste dagen van oktober