Нас ждут дома - ST1M

Небо цвета поблекшего пепла

Каждый миг может стать последним

Холодно, хоть и по-прежнему пекло

На не надо наград посмертных

Лишь бы крепко обнять любимых

Под безоблачно-синей гладью

Ради них сквозь огня лавину

Пока жив, пока силы хватит

Небо цвета отчаяной скорби

Неважно утро каким будем

О нас не станут молчать вспомнив

О нас расскажут другим людям

До конца, до последнего вдоха

Если есть хоть малейшие шансы

Всему вопреки чувства слепо ведут к ней

Счастье, что я так на ней помешался

Небо цвета свинца

Нам бы только дождаться рассвета

Проблеск надежды, что редко мерцал

Это и есть та большая победа

Нас ждут дома и мы вернемся

С формы блиндажный песок смахнув

Прямо над нам немые звёзды

Падают с самых высот ко дну

Небо

Ты далеко, но путь к тебе короткий

Небо

И к облакам твоим ведут дороги

Небо

Мне больше не страшно это расстояние

Небо

Я вместе с собой возьму твоё дыханье

Небо

Ты далеко, но путь к тебе короткий

Небо

И к облакам твоим ведут дороги

Небо

Мне больше не страшно это расстояние

Небо

Я вместе с собой возьму твоё дыханье

Небо цвета холодной стали

И рассвет забирает лучших

Новый день, что так долго ждали

Умирает закатом в лужах

До девятого мая — долго

И не факт, что оно наступит

Жизнь нас снова ударит током

Они со смертью давно нас дурят

Небо цвета потерянных судеб

На мольберте лишь чёрные краски

Вместо нас снова тень нарисуют

Оставив улыбки затёртые наспех

Я не жду от судьбы подарков

Да и есть ли вообще судьба то,

Но я ради любви — под танки

Всё приму, и чудес не надо

Небо цвета свинца

Нам бы только дождаться рассвета

Проблеск надежды, что редко мерцал

Это и есть та большая победа

Нас ждут дома и мы вернемся

С формы блиндажный песок смахнув

Прямо над нам немые звёзды

Падают с самых высот ко дну

Небо

Ты далеко, но путь к тебе короткий

Небо

И к облакам твоим ведут дороги

Небо

Мне больше не страшно это расстояние

Небо

Я вместе с собой возьму твоё дыханье

Небо

Ты далеко, но путь к тебе короткий

Небо

И к облакам твоим ведут дороги

Небо

Мне больше не страшно это расстояние

Небо

Я вместе с собой возьму твоё дыханье

Небо

Небо, небо, небо, небо

Небо

Небо

И к облакам твоим ведут дороги

Небо

Een hemel van vervaagde as

Elk moment kan het laatste zijn

Het is koud, al is het nog steeds warm

Geen postume onderscheidingen nodig

Gewoon om je dierbaren stevig te knuffelen

Onder het wolkenloze blauw

Voor hen door de vuurlawine

Terwijl je leeft, zolang de kracht maar genoeg is

De lucht is de kleur van wanhoop

Het maakt niet uit wat de ochtend zal zijn

Ze zullen niet zwijgen over ons herinneren

Andere mensen zullen over ons worden verteld

Tot het einde, tot de laatste adem

Als er ook maar de minste kans is

Ondanks alles leiden gevoelens blindelings naar haar

Geluk dat ik zo geobsedeerd ben door haar

De lucht is de kleur van lood

We moeten gewoon wachten op de dageraad

Een sprankje hoop dat zelden flikkerde

Dit is de grote overwinning

Ze wachten thuis op ons en we komen terug

Dugout-zand van de mal afborstelen

Direct boven ons stille sterren

Vallen van de hoogten naar de bodem

Lucht

Je bent ver weg, maar het pad naar jou is kort

Lucht

En wegen leiden naar jouw wolken

Lucht

Ik ben niet langer bang voor deze afstand

Lucht

Ik zal je adem met me nemen

Lucht

Je bent ver weg, maar het pad naar jou is kort

Lucht

En wegen leiden naar jouw wolken

Lucht

Ik ben niet langer bang voor deze afstand

Lucht

Ik zal je adem met me nemen

De lucht is de kleur van koud staal

En de dageraad neemt het beste mee

Een nieuwe dag waar zo lang op gewacht heeft

Sterft bij zonsondergang in plassen

Tot 9 mei - een lange tijd

En niet het feit dat het zal komen

Het leven zal ons opnieuw schokken

Ze houden ons al heel lang voor de gek met de dood

De lucht is de kleur van verloren lotsbestemmingen

Er zit alleen zwarte verf op de ezel

In plaats van ons zullen zij weer een schaduw trekken

Het verlaten van glimlachen haastig weggevaagd

Ik verwacht geen geschenken van het lot

En is er überhaupt een lot?

Maar omwille van de liefde ben ik onder de tanks

Ik zal alles accepteren, en wonderen zijn niet nodig

De lucht is de kleur van lood

We moeten gewoon wachten op de dageraad

Een sprankje hoop dat zelden flikkerde

Dit is de grote overwinning

Ze wachten thuis op ons en we komen terug

Dugout-zand van de mal afborstelen

Direct boven ons stille sterren

Vallen van de hoogten naar de bodem

Lucht

Je bent ver weg, maar het pad naar jou is kort

Lucht

En wegen leiden naar jouw wolken

Lucht

Ik ben niet langer bang voor deze afstand

Lucht

Ik zal je adem met me nemen

Lucht

Je bent ver weg, maar het pad naar jou is kort

Lucht

En wegen leiden naar jouw wolken

Lucht

Ik ben niet langer bang voor deze afstand

Lucht

Ik zal je adem met me nemen

Lucht

Lucht, lucht, lucht, lucht

Lucht

Lucht

En wegen leiden naar jouw wolken

Lucht