Крылья - ST1M

И если кончиться дождь, то будет солнце,

Я знаю это точно, и может ты вернёшься.

Откроешь дверь ключом и просто улыбнёшься,

Твой новый цвет волос тебе так идёт.

Молчание минутами длиной в целую вечность,

И может, будет утро, а может, будет вечер.

Может просто ветер стучать будет ветками,

По стеклу, отрывая от деревьев последние листья в этом сезоне,

Последние серии в нашем сериале.

Мы досмотрели его походу до конца,

Плавно нажав на стоп — это не пауза.

И может ты не палишься, но в твоих глазах,

Я могу прочитать, что ты не одна.

Это лирика — это слова в рифму,

Но они разбиваются, как корабли о рифы.

И для меня ты лучше любой нимфы из клипов,

А ты так любишь, чтобы всё красиво.

Твои друзья-мажоры на дорогих машинах,

Грамм кокаина уйдёт на четверых.

В дорогом клубе кто-то подсев рядом,

Кто-то подсядет на уши с какой-то ерундой.

Попивая алкоголь, спрятав глаза за очками,

Ты улыбаешься, пока тебя снимают.

Припев:

Этот день холодней без улыбки твоей,

Но когда ты со мной, мне ещё тяжелей.

В эту ночь разум прочь, но я буду сильней,

Всё нормально, поверь, я просто уйду, закрыв нашу дверь.

Мы падаем с тобой примерно одинаково,

По одной ординате с предельной скоростью.

В этой плоскости мы, может, разобьёмся,

Но это будет позже — крутятся колёса.

Крутится мир, но не вокруг нас,

Увы, мы играем самым дорогим.

Я замечаю других, судьба дарит выбор,

Но они проигрывают тебе эту битву.

Ты зацепилась сильно, давно так не цепляло,

Где-то внутри это съедает меня.

И нам когда-нибудь приходится выбирать,

Ломая что-то в себе, когда глаза намокнут.

Я мог бы просто уйти, мог бы просто забыть,

Мог бы просто любить или с ума сойти.

Пока ты кому-то даёшь, как в немецком фильме,

Весной солнце освещает пыль.

Это не мы уже — так голову кружит,

Нервы, как пружины, натянутые струны.

И это странно может, но в глубине души,

Мы, наверное, хотели бы быть кому-то ближе.

Пока ты спишь днем, и снова снятся сны,

А я тебя в своих уже давно не вижу.

Мы будем дальше жить, отрываясь от земли,

Пытаясь летать, не имея крыльев…

Завтра настанет солнечный день, что-то напомнит тебе обо мне…

Припев:

Этот день холодней без улыбки твоей,

Но когда ты со мной, мне ещё тяжелей.

В эту ночь разум прочь, но я буду сильней,

Всё нормально, поверь, я просто уйду, закрыв нашу дверь.

En als de regen stopt, komt de zon,

Ik weet dit zeker, en misschien kom je terug.

Open de deur met een sleutel en glimlach,

Je nieuwe haarkleur staat je zo goed.

Stilte voor minuten voor een eeuwigheid,

En misschien wordt het ochtend, of misschien wordt het avond.

Misschien zal alleen de wind takken stoten,

Op het glas, dit seizoen de laatste bladeren van de bomen scheurend,

De laatste afleveringen van onze serie.

We hebben zijn campagne tot het einde gevolgd,

Het zacht indrukken van de stop is geen pauze.

En misschien verbrand je niet, maar in je ogen,

Ik kan lezen dat je niet de enige bent.

Dit is songtekst - dit zijn woorden op rijm,

Maar ze storten neer als schepen op riffen.

En voor mij ben je beter dan elke nimf uit de clips,

En je houdt zoveel van dat alles mooi is.

Je vrienden zijn majors in dure auto's,

Een gram cocaïne gaat naar vier.

In een dure club zat iemand naast me,

Iemand zal op hun oren zitten met wat onzin.

Alcohol drinken, mijn ogen verstoppen achter een bril,

Je lacht terwijl je wordt gefilmd.

Refrein:

Deze dag is kouder zonder jouw glimlach

Maar als je bij mij bent, is het nog moeilijker voor mij.

Deze nacht is de geest weg, maar ik zal sterker zijn

Het is oké, geloof me, ik ga gewoon weg en sluit onze deur.

We vallen met jou ongeveer hetzelfde,

Een ordinaat op maximale snelheid.

In dit vliegtuig kunnen we breken,

Maar het zal later zijn - de wielen draaien.

De wereld draait, maar niet om ons heen,

Helaas, we spelen de duurste.

Ik merk anderen op, het lot geeft een keuze,

Maar ze verliezen deze strijd van jou.

Je bent sterk verslaafd geraakt, het is in lange tijd niet zo verslaafd geweest,

Ergens van binnen vreet het me op.

En ooit moeten we kiezen

Iets in jezelf breken als je ogen nat worden.

Ik zou gewoon weg kunnen gaan, ik zou het gewoon kunnen vergeten

Ik kan gewoon liefhebben of gek worden.

Terwijl je aan iemand geeft, zoals in een Duitse film,

In het voorjaar verlicht de zon het stof.

Wij zijn het niet meer - zo duizelig,

Zenuwen zijn als veren, gespannen snaren.

En het is misschien vreemd, maar diep van binnen,

We zouden graag dichter bij iemand willen zijn.

Terwijl je overdag slaapt en weer droomt,

En ik heb je al lang niet meer in de mijne gezien.

We zullen blijven leven, ons losmaken van de aarde,

Proberen te vliegen zonder vleugels...

Morgen komt er een zonnige dag, iets zal je aan mij herinneren ...

Refrein:

Deze dag is kouder zonder jouw glimlach

Maar als je bij mij bent, is het nog moeilijker voor mij.

Deze nacht is de geest weg, maar ik zal sterker zijn

Het is oké, geloof me, ik ga gewoon weg en sluit onze deur.