Хрустальная пыль - ST1M

Перекрёстки дорог, кресты на мечтах,

Туи жизнь от бессмертия пустынна, скучна,

Сцилла с Харибдой таятся тут в омуте,

Твой план на завтра несбыточным стал.

Выбор теперь элитарная роскошь,

Тут как в столовой — жри, что дают.

Пока не сбили, летаем немножко,

На**й вообще людям лишний уют?

Время коверкает воспоминания,

Стрелки вселенских часов жернова,

С сатаной даже Господь солидарен,

Для тебя этот кусок жирноват.

Думать не надо, за вас это сделают,

Не отвлекайся, страна, деградируй.

Ваше молчанье — согласие с системою,

Альтернатив нет, вся власть полпотину,

Тоталитарное веретено,

Где тут прогресс?

Ну-ка, дайте бинокль!

Всё, что я вижу, как яму капают нам,

Чтоб погрузить на е**ное дно.

Пряник и кнут, пайка и палка,

Только вот первые пункты отняли,

Сытым у**кам голодных не жалко,

Х*й тут сыграешь без струн на рояле.

Время на Первом — в гостях у сказки,

Как не посмотришь, так, мать твою, рай.

Думаешь, ты их заботишь?

Да класть им,

Трудно живется?

Так, б**дь, умирай.

Лучше флажками лениво махать,

Как исцарапанный старый фенил.

Стадо баранов винит пастуха,

В том, что он сам это стадо винил.

Слышишь этот набат, звон осколков судьбы?

Так звучит звездопад, мы — хрустальная пыль.

Слышишь этот набат, звон осколков судьбы?

Так звучит звездопад, мы — хрустальная пыль.

Слышишь этот набат, звон осколков судьбы?

Так звучит звездопад, мы — хрустальная пыль.

Слышишь этот набат, звон осколков судьбы?

Так звучит звездопад, мы — хрустальная пыль.

Кресты на мечтах, перекрестки дорог,

Ты в своих метаниях уже перерос Фигаро,

Ты то слуга, то бунтарь, то опять слуга,

А х*ли делать, если казнит за репосты король?

Гильотина наточена, подставляй шею,

Власть — самый мощный из барбитуратов.

Им плевать, кто пострадает от их б**дских решений,

Тут такое безразличие всегда сплошь и рядом.

Тут выход искать тут, как лужу в песках,

Чем ты слабей, тем сильней паранойя.

Правда сокрытая уже близка,

Путь вот, увы, только к ней не проторен.

Видимо, счастье из папье-маше,

Всюду клинический самообман.

С краю сидим, чтоб не гнали взашей,

Изредка булькая с самого дна.

Тоталитарное веретено,

Сколько об гордость вам вытерли ног?

Ты так уверен, что сам всё решаешь,

Но дергают тебя за нити давно.

Бейте своих, чтоб боялись чужие,

Свои не ответят, на то и свои.

Вы страну уже мордой всю в грязь положили,

Теперь руки тянете к тем, кто свалил.

Самоубийство в режиме онлайн,

Х*ли им хлеб, им же зрелища дали,

Если уж жечь, то решили — дотла,

Вот и пришло время злейших баталий.

Но уже флажками лениво махать,

Как исцарапанный старый фенил,

Стадо баранов винит пастуха,

В том, что он сам это стадо винил.

Слышишь этот набат, звон осколков судьбы?

Так звучит звездопад, мы — хрустальная пыль.

Слышишь этот набат, звон осколков судьбы?

Так звучит звездопад, мы — хрустальная пыль.

Слышишь этот набат, звон осколков судьбы?

Так звучит звездопад, мы — хрустальная пыль.

Слышишь этот набат, звон осколков судьбы?

Так звучит звездопад, мы — хрустальная пыль.

Kruispunten, kruisen op dromen,

Tui leven uit onsterfelijkheid is verlaten, saai,

Scylla en Charybdis loeren hier in het zwembad,

Je plan voor morgen is onuitvoerbaar geworden.

Keuze is nu een elitaire luxe,

Het is net als in een kantine - eet wat ze je geven.

Totdat ze neerschoten, vliegen we een beetje,

Op ** d hebben mensen over het algemeen extra comfort?

Tijd vervormt herinneringen

De wijzers van de universele klok zijn molenstenen,

Zelfs de Heer is solidair met Satan,

Voor jou is dit stuk vet.

U hoeft niet na te denken, zij doen het voor u,

Laat je niet afleiden, land, degraderen.

Jouw stilzwijgen is akkoord met het systeem,

Er zijn geen alternatieven, alle kracht is een halve pot,

totalitaire spil,

Waar is de vooruitgang?

Kom op, geef me de verrekijker!

Alles wat ik zie is hoe ze een gat voor ons druppelen,

Om naar de verdomde bodem te zinken.

Peperkoek en zweep, solderen en stok,

Alleen de eerste punten werden weggenomen,

Verzadigd ** kam hongerig vind het niet erg,

X * d hier speel je zonder strijkers op de piano.

Tijd op de Eerste - een sprookje bezoeken,

Het maakt niet uit hoe je eruit ziet, dus verdomme, het paradijs.

Denk je dat je om hen geeft?

Ja, zet ze

Is het leven moeilijk?

Ga verdomme dood.

Het is beter om lui met de vlaggen te zwaaien,

Zoals bekraste oude fenyl.

Een kudde schapen geeft de herder de schuld,

Dat hij deze kudde zelf de schuld gaf.

Hoor je dit alarm, het gerinkel van fragmenten van het lot?

Dit is hoe starfall klinkt, we zijn kristalstof.

Hoor je dit alarm, het gerinkel van fragmenten van het lot?

Dit is hoe starfall klinkt, we zijn kristalstof.

Hoor je dit alarm, het gerinkel van fragmenten van het lot?

Dit is hoe starfall klinkt, we zijn kristalstof.

Hoor je dit alarm, het gerinkel van fragmenten van het lot?

Dit is hoe starfall klinkt, we zijn kristalstof.

Kruisen op dromen, kruispunten,

Je bent Figaro al ontgroeid in je worp,

Je bent nu een dienaar, dan een rebel, dan weer een dienaar,

Wat moet ik in godsnaam doen als de koning executeert voor reposten?

De guillotine is geslepen, draai je nek om

Kracht is de meest krachtige van de barbituraten.

Het kan ze niet schelen wie gekwetst wordt door hun verdomde beslissingen

Hier is zo'n onverschilligheid altijd aanwezig.

Zoek hier een uitweg, als een plas in het zand,

Hoe zwakker je bent, hoe sterker de paranoia.

De verborgen waarheid is nabij

Het pad hier is helaas alleen niet geslagen.

Blijkbaar, geluk van papier-maché,

Overal klinisch zelfbedrog.

We zitten op de rand zodat ze je niet rijden,

Af en toe gorgelend van onderaf.

totalitaire spil,

Hoeveel trots heb je je voeten afgeveegd?

Je bent zo zeker dat je alles zelf bepaalt,

Maar ze trekken je al heel lang aan de touwtjes.

Sla je eigen, zodat vreemden bang zijn,

Ze zullen hun eigen, en die van henzelf, niet beantwoorden.

Je hebt het hele land al met je gezicht in het vuil gezet,

Nu strekt u uw handen uit naar degenen die zijn gevallen.

Zelfmoord online,

Neuk ze met brood, ze kregen een bril,

Als we branden, hebben we besloten - tot de grond,

Nu is het tijd voor de ergste gevechten.

Maar het is lui om met de vlaggen te zwaaien,

Zoals bekraste oude fenyl

Een kudde schapen geeft de herder de schuld,

Dat hij deze kudde zelf de schuld gaf.

Hoor je dit alarm, het gerinkel van fragmenten van het lot?

Dit is hoe starfall klinkt, we zijn kristalstof.

Hoor je dit alarm, het gerinkel van fragmenten van het lot?

Dit is hoe starfall klinkt, we zijn kristalstof.

Hoor je dit alarm, het gerinkel van fragmenten van het lot?

Dit is hoe starfall klinkt, we zijn kristalstof.

Hoor je dit alarm, het gerinkel van fragmenten van het lot?

Dit is hoe starfall klinkt, we zijn kristalstof.