Зубы и верность - Соль земли

Пёс.

Все что есть — зубы и верность,

Но если в дом влезет бедность — не укусишь

Лишь заскулишь тихонько, да и громко хоть бы Никуда не денешься.

Безденежье.

Все реже ешь.

Спишь.

Вспоминаешь о том

Что когда — то был им ближним, а не лишним ртом

Там, в этом прошлом грубо ласкаемый

Ты отвечал им радостным лаем.

Судьбу проклиная потоками бранными

Словно охрана к телеэкрану приставлены

муж и жена безработные

Лифт не работает.

Дети голодные.

Холодно.

Зябко.

Возишься в тряпках

Дома холодный и мертвый порядок

Моют полы создают уют мнимый

Родные.

Любимые.

Милые

Злые Квартиры, как гнезда осиные

Гонят гонцов до пустых магазинов

По улицам бродят барыги и бесы

Все здесь под прессом великой депрессии.

Сессии, конгрессы, ассамблеи

В новостях и в прессе бараны блеют

Льют в уши воду в виде веских доводов,

А под покровом ночи люди роются в отходах.

Ты чувствуешь страх от смены отношения

Он с раздражением цепляет поводок к ошейнику

В его движениях сквозят стыд и напряжение

Так ясно говоря о твердо принятом решении.

Сказав жене что-то на ходу спешит одеться

И когти мягко клацают по бесконечной лестнице

Холодное солнце лживо лижет улицу

Он глупо семенит, пытаясь не поскользнуться.

Так хочется ссать, но он тебя упрямо тащит

Уводит от дома дальше, не иначе

Так хочется остаться, но ты стал для них помехой

Он наспех привязал тебя, сел в автобус и уехал.

Пёс.

Все что есть — зубы и гордость

Теперь рвешь морды в клочья в битвах за кость

огромные барбосы мафиози контролируют отбросы

Тебя на них ведет мечта похавать досыта.

Сыро.

Холодно.

Грязно.

Серые крысы разносят заразу.

Трущобы, подворотни, стройки, арки

Бездомных собак не берут в зоопарки.

В покинутой зоне промышленных складов

От взглядов лишних спрятанный спишь

Видишь во сне или кости и мясо

Или глаза, нос, губы и волосы

Голос знакомый зовет тебя кушать

Прижимаешь уши, послушно виляешь хвостом

Дом.

Ни блох, ни коросты.

Стоп.

Слишком все просто

На окраинах посты перекрыли выезды

Кто-то главный выступил зазвучали выстрелы

Голубая высь покрылась авиацией

Это интервенция.

Силовая акция

Город падал жертвой в жадный жар домны

Веря в память носа пёс понесся к дому

Впрыгнул в дверь открытую бестией взъерошенной

Пролетел по лестнице мимо сумок брошенных

Бился в дверь, обивку грыз как от боли воя,

А потом накрыло дом огненной волною

Ты бежал за ними вслед по дороге в вечность

Пёс.

Все что есть — зубы и верность.

Hond.

Dat is alles - tanden en loyaliteit,

Maar als er armoede in huis komt, bijt je niet

Je jankt alleen maar zachtjes, en zelfs luid kom je nergens.

Gebrek aan geld.

Eet steeds minder.

Slaap.

Weet je nog ongeveer

Dat was ooit hun buurman, en geen extra mond

Daar, in dit verleden grof gestreeld

Je beantwoordde ze met vrolijk geblaf.

Het lot vervloeken met vloekende streams

Alsof er bewakers aan het tv-scherm zijn bevestigd

man en vrouw werkloos

De lift werkt niet.

De kinderen hebben honger.

Koud.

Koud.

In lompen ronddragen

Koude en dode orde thuis

Was de vloeren voor denkbeeldig comfort

Oorspronkelijk.

Favoriet.

schattig

Evil Apartments zijn als wespennesten

Boodschappers achtervolgen naar lege winkels

Hucksters en demonen zwerven door de straten

Iedereen hier staat onder de druk van de Grote Depressie.

Sessies, congressen, vergaderingen

Schapen blaten in het nieuws en in de pers

Ze gieten water in hun oren in de vorm van gewichtige argumenten,

En onder dekking van de nacht graven mensen in het afval.

Voel je angst door een verandering van houding?

Hij klampt zich boos aan de riem aan de halsband

Schaamte en spanning zijn te zien in zijn bewegingen

Dus duidelijk gesproken over een stevig genomen besluit.

Nadat hij zijn vrouw onderweg iets heeft verteld, haast hij zich om zich aan te kleden

En de klauwen klikken zachtjes op de eindeloze trap

De koude zon likt valselijk de straat

Hij hakt stom, in een poging niet uit te glijden.

Dus je wilt pissen, maar hij sleept je koppig mee

Brengt je verder van huis, niets anders

Ik wil zo graag blijven, maar je bent een belemmering voor ze geworden

Hij bond je haastig vast, stapte in de bus en vertrok.

Hond.

Alles wat er is zijn tanden en trots

Nu scheur je je snuit aan flarden in de gevechten om het bot

Enorme waakhonden van de maffia beheersen het uitschot

Je wordt naar hen toe gedreven door de droom om je buik vol te eten.

Vochtig.

Koud.

Vies.

Grijze ratten verspreiden de ziekte.

Sloppenwijken, poorten, bouwplaatsen, bogen

Dakloze honden worden niet naar dierentuinen gebracht.

In een verlaten gebied van industriële magazijnen

Van overbodige blikken slaap je verborgen

Zie je in een droom of botten en vlees?

Of ogen, neus, lippen en haar

Een bekende stem roept je om te eten

Je drukt je oren, kwispelt gehoorzaam met je staart

Huis.

Geen vlooien, geen korsten.

Stop.

Alles is te simpel

Aan de rand blokkeerden controleposten uitgangen

Iemand die de leiding had sprak, geweerschoten klonken

De blauwe lucht is bedekt met luchtvaart

Dit is een interventie.

Krachtactie

De stad werd het slachtoffer van de hebzuchtige hitte van de hoogoven

Gelovend in de herinnering aan de neus, haastte de hond zich naar het huis

In de deur gesprongen die werd geopend door een verfomfaaid beest

Vloog de trap af langs de achtergelaten tassen

Hij vocht bij de deur, knaagde aan de bekleding als van de pijn van een gehuil,

En bedekte toen het huis met een vurige golf

Je rende achter hen aan langs de weg naar de eeuwigheid

Hond.

Alles wat je hebt zijn tanden en loyaliteit.